raziejazayeri1364

دوره آموزش تعمير موبايل شامل آموزش سخت افزار موبايل و آموزش نرم افزار موبايل تخصصي تدريس ميشود. کلاس تعمير موبايل زير نظر تعميرکار موبايل و با جديدترين ابزارهاي عيب يابي گوشي بصورت عملي ميباشد. آموزشگاه موبايل کامتک ويژه بازار کار طراحي شده و بعد از کلاس، کارورزي تعمير گوشي آيفون و تعمير گوشي سامسونگ نيز شامل ميشود.

آموزش تعمير سخت افزاري موبايل

کلاس تعمير سخت افزاري موبايل در کامتک شامل اصول حرفه اي در تعمير انواع برندهاي گوشي است که توسط تعميرکار مجرب و شناخته شده  تدريس ميشود. سطح کارگاه آموزش تعمير گوشي از پايه تا موارد تخصصي براي تعميرکاران محترم ميباشد. يعني با هر دانشي ميتونيد در اين کلاسها شرکت کرده و در بازار کار موبايل بهترين نتيجه را کسب کنيد. بازديد از کلاس آموزش تعمير موبايل کامتک و مشاوره جهت خريد ابزارهاي موبايل و روش راه اندازي کار موبايل بدون هزينه ميباشد.

آموزش تعميرات موبايل با جديدترين ابزارهاي تعميرات موبايل + آموزش تخصصي تعمير گوشي + کارآموزي تعمير موبايل

تعمير گوشي را در کامتک حرفه اي آموزش ببينيد

هميشه براي انتخاب کلاس تعمير موبايل دو مسئله مهم است: اول مدرسي که آموزش را بعهده دارد و دوم تجهيزاتي است که کارآموزان لازم دارند که با آنها مهارت کسب کنند. آموزش تعمير گوشي در کامتک بصورت کاربردي است و شايد 300? نوشتاري و تئوري بيان ميشود و  بيشتر اموزش بصورت عملي روي بردهاي مختلف گوشي است. همچنين کامتک با بهترين اساتيد و تعميرکاران موبايل همکار است که هر يک تجربه چند ساله خود را در اختيار کارورزان انتقال ميدهند.

بازديد از کارگاه آموزش تعمير موبايل کامتک رايگان است

تعمير چه گوشيهايي در کامتک عملي کار ميشود؟

روش تعمير گوشي ايفون (اپل)

روش تعمير گوشيهاي سامسونگ

روش تعمير گوشي هواوي

آموزش تعمير گوشي سوني

رويهم رفته ساختار مدارات گوشي ها يکسان است و تفاوت در کيفيت قطعات بکار رفته و نوع PCB‌ مين برد ميباشد. کامتک محيطي بصورت کارورزي براي شما فراهم کرده تا در کمترين زمان بهترين نتيجه را در تعمير اين نوع گوشي ها بدست آوريد.

سعي کنيد بهترين ابزار را براي تعمير گوشي در کارگاه خود استفاده کنيد.  همچنين رفرنس هاي خارجي و فيلم هاي آموزشي را جهت بهبود کار خود داشته باشيد. يک کلاس موبايل هر چند حرفه اي باشد ولي شما بايد از منابع گوناگون براي سرعت يادگيري و تجربه استفاده کنيد. تمامي  اين موارد در طول کلاس موبايل به کارآموزان گفته ميشود.

http://www.voolak.com/

قصه گویی یا داستان گویی به فعالیتی اشاره دارد که طی آن، داستانی توسط یک آدم برای آدم‌های دیگر تعریف می‌شود. بسیاری از آدم‌ها تصور می‌کنند داستان گویی به نحوی به لحظاتی مربوط می‌شود که مادرها یا پدرها تا قبل از آن که کودکان‌شان در رخت‌خواب به خواب بروند و خواب خوبی داشته باشند، برای‌شان داستان تعریف می‌کنند.

​

با وجود این، در حقیقت، داستان گویی فقط به تعریف داستان برای کودکان محدود نمی‌شود. جدای از تعریف داستان‌های جن و پری، با پایان‌های شاد، داستان گویی مفهوم گسترده‌تری را در بر می‌گیرد. در واقع، در میان گذاشتن تجربه‌ها در برابر گروهی از آدم‌ها نیز نوعی داستان گویی به شمار می‌رود. مهم‌ترین مسئله‌ای که در این میان نباید فراموش شود این است که به نظر می‌رسد داستان گویی، نه فقط برای کودکان، بلکه برای آدم‌هایی در تمام سنین، نتایج خوبی به همراه خواهد داشت.

با این‌که در دوران مدرن، آدم‌های امروزی داستان گویی را به عنوان یک کار سنتی تصور می‌کنند، این کار هم‌چنان برای آدم‌ها فوق‌العاده مفید است. علی‌رغم آن‌که به نظر می‌رسد قصه کودکانه یا داستان کودکانهبسیار ساده است و فقط جنبه‌ی سرگرمی دارد، فواید این کار برای سلامت روان بسیار شگفت‌انگیز هستند. در طول روزهای هفته، ممکن است دائما مشغول کار باشید؛ ولی گاهی اوقات، زمان‌های بیکاری‌تان را مشغول وقت‌گذرانی در شبکه‌های اجتماعی هستید.

از سویی دیگر، کودکان دائما به استفاده از وسایل الکترونیکی عادت کرده‌اند و این مسئله دیگر پدیده‌ای تازه و نادر نیست. داستان گویی در مقایسه با اعتیاد به دستگاه‌های الکترونیکی و تماشای برنامه‌های تلویزیون، پدیده‌ای است که برای تن‌درستی‌تان، به خصوص برای سلامت روان، بسیار مفید و ضروری است.

در ادامه، با فهرستی از فواید داستان گویی برای سلامت روان اشاره می‌کنیم. تا انتهای این مقاله با سایت بازده همراه باشید!

۱. افزایش خلاقیت

یکی از نتایج مفیدی که می‌توانید از جلسات داستان گویی به دست بیاورید، افزایش خلاقیت‌تان است. پژوهش‌ها نشان می‌دهند، زمانی که در حال شنیدن یک داستان هستید یا زمانی که به اصطلاح “‌شنونده‌ی‌”‌ یک داستان می‌شوید، چیزی را که گوینده‌ی داستان در حال بازگو کردن است، تجربه و احساس می‌کنید.

برای مثال، وقتی گوینده مطلبی را درباره‌ی غذایی خوشمزه تعریف می‌کند، شما میزان خوشمزگی غذا را تصور خواهید کرد. در اثر این تصور، قشر حسی مغزتان فعال می‌شود. از آن جا که این تصور می‌تواند به فعال‌تر شدن مغزتان منجر شود، باعث ایجاد خلاقیت در شما خواهد شد. در این صورت، می‌توانید خلاق بمانید و یافتن ایده‌های جدید برای‌تان آن‌چنان دشوار نخواهد بود.

علاوه بر تاثیر داستان گویی و گوش دادن به داستان بر افزایش خلاقیت، ۳۵ روش رایگان برای تقویت خلاقیت نیز وجود دارند که می‌توانید با استفاده از آن‌ها حقیقتا خلاقیت‌تان را بالا ببرید.

۲. تقویت حافظه

وقتی به داستانی گوش می‌دهید، موقعیتی را که در داستان به تصویر کشیده می‌شود، در ذهن‌تان تصور می‌کنید. اگر بعد از چند روز سعی کنید داستان را به خاطر بیاورید، با تصور توالی رویدادهای موجود در شرح داستان، توانایی‌تان برای به یاد آوری مطالب افزایش می‌یابد.

اگر بخواهید حافظه‌ی کودک‌تان تقویت شود، می‌توانید از همین ویژگی داستان گویی استفاده کنید. درست بعد از این‌که برای کودک‌تان داستانی را تعریف کردید، می‌توانید از کودک بخواهید جریان داستان را برای‌تان بازگو کند. طریقی که کودک‌تان می‌تواند جزییات و ترتیب وقایع داستان را به خاطر بیاورد، می‌تواند حافظه‌ی کودک را تقویت کند.

به غیر از داستان گویی، فعالیت‌های جذاب و مفید دیگری هم وجود دارند که می‌توانند حافظه‌تان را تقویت کنند؛ به طور مثال، نقاشی کشیدن حافظه‌تان را تقویت می‌کند.

۳. افزایش دایره‌ی واژگان

علاوه بر ۲۵ فایده خواندن کتاب برای سلامت ذهنی و بدنی، گوش دادن به داستان نیز می‌تواند دایره‌ی واژگانی را افزایش دهد؛ به خصوص وقتی این کار برای کودکان انجام شود. درک و آشنایی با واژگان گوناگون از طریق انجام فعالیت‌های سرگرم کننده‌ای نظیر داستان گویی برای کودکان می‌تواند بسیار آسان‌تر باشد. داستان گویی با ایجاد فضایی که آن‌چنان مانند فضای مدرسه خشک و جدی نیست، روش بسیار جذاب‌تر و دلپذیرتری برای یادگیری و آموزش است.

زمانی که کودکان به داستان گوش می‌دهند، واژگان و عباراتی که آن‌ها می‌شنوند، به طور خودکار باعث می‌شوند ذهن‌شان با این واژگان آشنا شود. به این ترتیب، آن‌ها در صحبت کردن و خواندن مسلط‌تر و روان‌تر می‌شوند، زیرا داستان گویی کمک می‌کند دایره‌ی واژگانی کودکان افزایش یابد.

۴. گریز از تنهایی

وقتی در جلسات داستان گویی در کنار سایر آدم‌ها قرار می‌گیرید، تنهایی‌تان نیز از بین می‌رود. همان طور که می‌دانید، داستان گویی تنها به تعریف داستان از سوی مادرها و پدرها برای کودکان‌شان محدود نمی‌شود. در شرایطی که آدم‌ها داستان‌های‌شان را برای یکدیگر تعریف می‌کنند، دیگر کسی احساس تنهایی نخواهد کرد.

داستان گویی باعث ایجاد حس با هم بودن می‌شود و تنهایی را می‌زداید. حضور در جمع آدم‌ها و هم‌زمان، در میان گذاشتن داستان‌های‌تان می‌تواند به گریز از تنهایی کمک کند. به علاوه، این کار باعث می‌شود آدم‌ اجتماعی‌تری شوید.

علاوه بر داستان گویی، ۸ روش دیگر وجود دارند که احساس تنهایی نکنید.

۵. احساس شادمانی

گوش دادن به داستان‌های سایر آدم‌ها می‌تواند باعث ایجاد حس شادمانی شود. این کار برای ایجاد حس شادی بسیار مفید است؛، به خصوص هنگامی که آدم‌های حاضر در جلسه‌ی داستان گویی، نقش‌های‌شان را با یکدیگر تعویض می‌کنند؛ به این ترتیب که گوینده می‌تواند به شنونده تبدیل شود و بالعکس.

وقتی داستان آدم‌های دیگر را می‌شنوید، به خصوص هنگامی که این داستان‌ها درباره‌ی کشمکش‌ها و مبارزات‌شان در زندگی و نحوه‌ی پشت سر گذاشتن مشکلات باشند، چشم‌انداز جدیدی از زندگی به دست خواهید آورد. این مسئله حس قدرشناسی‌تان را افزایش می‌دهد و باعث می‌شود در زندگی‌تان احساس شادتری داشته باشید. همین شرایط هنگامی که گوینده‌ی داستان باشید نیز صادق است. در میان گذاشتن تجربه‌های‌تان در برابر سایر آدم‌ها، باعث می‌شود شادتر باشید و به خودتان افتخار کنید.

شنیدن داستان‌های دیگران و آگاهی از تجربه‌های‌شان در تمام زمینه‌ها حقیقتا باعث بهبود حس شادمانی‌تان می‌شود؛ به خصوص وقتی ۱۰ درس شادی از متیو ریکارد، شادترین مرد دنیا را بشنوید.

۶. درمان افسردگی

علاوه بر ۱۰ راه درمان افسردگی بدون دارو که در مقاله‌ای دیگر برای‌تان توضیح داده‌ایم، داستان گویی نیز قادر است افسردگی را در برخی آدم‌ها بهبود ببخشد. هنگامی که در حال شنیدن یک داستان شگفت‌انگیز هستید، می‌توانید آن‌چه را در جریان داستان می‌گذرد، در ذهن‌تان پردازش کنید و درس‌هایی جدید بیاموزید. تا وقتی تحت تاثیر افکار مثبت قرار بگیرید، ارتعاشات مثبت اجازه نخواهند داد افسرده بمانید.

به علاوه، وقتی داستانی را تعریف می‌کنید و اجازه می‌دهید دیگران آن را بشنوند، اندکی از سنگینی بار این تجربه‌ها را از دوش خود بر می‌دارید. به این ترتیب، دیگر لازم نیست بار تجربه‌های ناراحت کننده‌تان را به تنهایی به دوش بکشید. از همه مهم‌تر، با حضور همیشگی در این گونه جمع‌ها، برای همیشه از شر افسردگی خلاص می‌شوید.

۷. افزایش عزت نفس

اگر به دلیل پایین بودن عزت نفس‌، با حضور در جمع مشکل دارید و اعتماد به نفس لازم را برای این کار ندارید، داستان گویی روش خوبی است که از طریق آن، می‌توانید اعتماد به نفس‌تان را افزایش دهید. در شرایطی که می‌بینید گوینده‌ی داستان در حال تعریف ماجرایی الهام‌بخش است، می‌توانید زندگی‌تان را در قاب بزرگ‌تری مشاهده کنید؛ و همین مسئله می‌تواند باعث شود فرد مثبت‌تری باشید. بنابراین، داستان گویی می‌تواند سطح عزت نفس‌تان را بالا ببرد.

هم‌چنین، تغییر نقش‌تان، از جایگاه شنونده به گوینده، نیز می‌تواند برای افزایش عزت نفس مفید باشد. با تغییر نقش‌تان، از شنونده به گوینده‌ی داستان، می‌توانید یاد بگیرید چگونه باید داستان‌های‌تان را برای سایر آدم‌ها تعریف کنید. می‌توانید درباره‌ی همه چیز صحبت کنید؛ هر موضوعی که به آن علاقه‌مند هستید. نخست، ممکن است احساس سختی و مشقت کنید،‌ زیرا با شرایطی که در مرکز توجه دیگران قرار بگیرید،‌ آشنایی چندانی ندارید. ولی با مرور زمان، اعتماد به نفس بیش‌تری پیدا خواهید کرد.

توصیه‌ی آخر

از آن‌جا که داستان گویی برای سلامت روان مفید است، لازم است بیش‌تر به این مسئله فکر کنید و آن را به اندازه‌ی بیش‌تری در برنامه‌ی زندگی‌تان قرار دهید. کسب و کار و مشغله‌های مربوطه ممکن است ذهن و وجودتان را در خود غرق کرده‌ باشند. بنابراین، توصیه می‌شود زمانی را برای داستان گویی با دوستان اختصاص دهید، و شاید هم به جلسات گروهی داستان گویی ملحق شوید.

فارغ از این که چه میزان در زندگی مشغولیت دارید، باید سعی کنید داستان گویی را در برنامه‌ی زندگی‌تان قرار دهید. این کار را می‌توانید در برنامه‌های هفتگی‌تان یا در اوقات فراغت‌تان بگنجانید. فواید داستان گویی برای سلامت روان، ارزش امتحان کردن را دارند. اجازه دهید ذهن‌تان در وضعیتی آرام و بی‌دغدغه قرار بگیرد؛‌ به این ترتیب، بدن‌تان نیز سالم خواهد ماند!

ترجمه: تحریریه سایت کسب و کار بازده- امیر رضا مصطفایی

قصه کودکانه ها برای کودکان خردسال فقط یک محرک روانی و شنیداری نیستند، بلکه کارکردهای فراوانی برای این گروه از کودکان دارند

اکثر ما در کودکی ها ی خود روزهایی را به یاد می آوریم که بزرگترها برای سرگرم کردن و یا کوتاه نمودن شب های بلند زمستان با قصه، مثل و چیستان اعضای خانواده را گرد هم می آوردند و لحظات استثنایی و دلپذیری را در پس این داستانهای راز گونه و پر معنا فراهم می کردند لحظاتی که تا کنون در یاد و خاطره باقی مانده است.

نویسندگان حوزه کودک و نوجوان هم چنین روانشناسان رشد بر این عقیده هم رای هستند که قصه-ها برای کودکان خردسال فقط یک محرک روانی و شنیداری نیستند، بلکه کارکردهای فراوانی برای این گروه از کودکان دارند .

کودکان از طریق قصه ها با محیط پیرامون خود آشنا میشوند. هر قصه ای میتواند فضایی را به وجود بیاورد که کودکان هنگام رویارویی با نمونه های واقعی، رفتار و واکنش مناسبی را از خود نشان دهند.

قصه ها به کودکان یاری می رسانند تا ارتباط ها را درک کنند رابطه ای که بین شخصیت های یک قصه وجود دارد، می تواند به کودک یاری برساند که خود چگونه این موارد را در زندگی رعایت کند.

موضوع مهم دیگر که تاثیرزیادی بر فرایند اجتماعی شدن کودک دارد این است که قصه ها پیامها و ارزش هایی را به مخاطب خود منتقل می کنند کودک در اثر شنیدن، تکرار شنیدن و حتی فکر کردن به قصه میتواند این پیامها را جذب کند و ارزشهای خانوادگی، اجتماعی و انسانی را بگیرد.غیرمستقیم بودن این پیامها موجب میشود که برای کودک دلنشین تر، جذاب تر و دوستداشتنی تر شود

هم چنین قصه ها قدرت تمرکز و دقت کودکان را افزایش میدهند .کودکان در اثر شنیدن این توانایی را به دست می آورند تا بتوانند شنیدن فعال را تجربه کنند. آنها حتی برای اینکه بتوانند ماجرا را دنبال کنند، ضروری است که دقت و تمرکز لازم را برای خوب شنیدن تمرین کنند.

برای منظم شدن و فعال شدن کودکان در امور هم قصه گویی یک آموزش جذاب است قصه ها می توانند به کودکان یاد بدهند که چگونه روی کار تمرکز کنند و با دقت آن کار را پیش ببرند.

در عین حال قصه های کودکانه موجب میشوند تا کودکان بتوانند با گسترهای از کلمه ها آشنا شوند. کلمه هایی که ممکن است در گفتگوی روزانه هیچ وقت مورد استفاده قرار نگیرند همچنین قصه ها موجب می شوند تا کودکان با تجربه ها، احساسها، عواطف و شیو ههای نگرش بزرگترها آشنا شوند.

کودکان از آن جا که هنوز تجربه گستردهای در شناخت دنیا ندارند، سعی می کنند که با ارتباط دادن بین آموخته های قبلی و موضوعهای جدید به تعادل ذهن خود کمک کنند. این روند معمولا با تخیل کودک عجین میشود و او را یاری میکند که با منطق خود به کشف و شناخت دنیا اقدام کند و بر اساس چنین روندی است که از قصه های تخیلی لذت می برند و از آنها بهره برداری میکنند.

کارکردها و ارزش های قصه ها به مراتب بیشتر از آن است که بخواهد به همین چند مورد خلاصه شود. اما همین موارد با ارزش میتواند دلایل مهمی باشد که بتوان از طریق قصه ها به رشد عاطفی، اجتماعی، کلامی و ذهنی کودک یاری نمود.

http://www.voolak.com/

مشکلات دوربین مداربسته می تواند با ترفندهای بسیار ساده شناسایی و برطرف شوند. علی رغم انجام درست همه چیز در هنگام نصب دوربینهای مداربسته بازهم ممکن است اشکالاتی در استفاده یا راه اندازی دوربینهای مداربسته تحت شبکه شما را آزار دهد. تکنولوژی تصاویر ویدئویی تحت شبکه کمی کار را ساده کرده است اما هنوز با راه اندازی سریع و بدون دردسر Plug and Play فاصله بسیاری دارد. هر تکنسینی ممکن است برای حل مشکلات احتمالی در راه اندازی دوربینهای مداربسته تحت شبکه روشهای خودش را در ذهن داشته باشد. 

1. ریبوت یا راه اندازی مجدد نرم افزار دوربین مدار بسته
2. استفاده از دستور Ping و پیداکردن دوربین مدار بسته در شبکه
3. بررسی جدول ARP (پروتکل تحلیل آدرس)
4. بررسی تداخل آدرسهای IP
5. بررسی اتصالات و برق دوربین مدار بسته
6. بررسی کابل کشی
7. بررسی پسورد دوربین مدار بسته
8. بروزرسانی نرم افزار فرم ور
9. درخواست کمک از شرکت سازنده دوربین مداربسته(یا از طریق جستجوی اینترنتی)
10. ریست دوربین مدار بسته و برگرداندن تنظیمات دوربین مدار بسته به حالت پیش فرض(کارخانه)

این نکته را پیش از خواندن توضیحات هر مرحله در ذهن داشته باشید که این مراحل بیشتر بر اساس ترتیبشان لیست شده اند اما می توانند در برخی موارد اولیت یکسانی داشته باشند.

1. ریبوت دوربین مداربسته : بعضی افراد این گزینه را کلید طلایی رفع بسیاری از مشکلات IT می دانند که ابتدا دستگاه را قبل از راه اندازی اصلی و استفاده ریبوت نمایید. قطعا راه اندازی مجدد دوربین مداربسته می تواند باعث پاک شدن حافظه کش (Flush)، کالیبره شدن تنظیمات و بررسی مجدد اتصالات شود. این مرحله کمترین هزینه و سختی را خواهد داشت و باید تنها کابل برق دوربین مداربسته را جدا کرده و 10 تا 15 ثانیه صبر نمایید و سپس دوباره اتصال را برقرار نمایید.

2. استفاده از دستور Ping و شناسایی دوربین مدار بسته : با تایپ کردن “cmd” در پنجره جستجوی Start ویندوز می توانید وارد صفحه دستورات DOS ویندوز شوید و از فرمان “ping” برای بررسی اتصال دوربین مدار بسته استفاده نمایید. برای مثال اگر آدرس دوربین مداربسته شما 192.168.2.150 باشد، با تایپ و اجرای فرمان در پنجره cmd بصورت "ping 192.168.2.150 -t" می توانید ببینید که آیا اتصال شبکه با دوربین مداربسته برقرار است یا خیر. اگر با پاسخ "Destination Host Unreachable" به معنای در دسترس نبودن دستگاه هدف یا پاسخ "Request Timed Out" روبرو شدید نشان می دهد که دوربین مداربسته به شبکه متصل نیست. دلایل زیادی برای این موضوع وجود دارد که مهمترین و اصلی ترین آنها قرار داشتن دوربین مداربسته و کامپیوتر بر روی شبکه ها یا زیرشبکه های متفاوت است. اگر شما پاسخ درستی مبنی بر اتصال دوربین مدار بسته بر روی شبکه داشتید، از یک مرورگر وب یا ابزار خود شرکت سازنده برای برقراری ارتباط با دوربین مدار بسته استفاده نمایید.

​

3. بررسی جدول ARP (پروتکل تحلیل آدرس) براساس آدرسهای IP یا MAC : داشتن آدرس MAC برای بدست آوردن و ثبت آدرس IP دوربین مدار بسته حیاتی خواهد بود. این عدد معمولا بر روی یکی از بخشهای مهم دوربین مداربسته و یا بر روی بدنه اش ثبت شده است. خیلی خوب خواهد بود که لیستی از این آدرسهای MAC به همراه آدرسهای IP برای مقاصد اشکال یابی و رفع مشکلات آینده تهیه نمایید. همانند گزینه قبلی وارد صفحه دستورات DOS ویندوز شوید و از دستور ARP برای دیدن آدرسهای IP و MAC دستگاههای متصل به شبکه استفاده نمایید. براحتی با تایپ و اجرای دستور “arp -a” در صفحه Command Prompt یا همان صفحه دستوری DOS داخل ویندوز قابل اجراست. شما می توانید آدرس IP دوربین مداربسته را براحتی بوسیله دانستن آدرس MAC یا بلعکس بدست آورید.

​

4. بررسی تداخل آدرسهای IP : حواستان باشد که بر روی دو دستگاه از یک آدرس IP یکسان استفاده نکرده باشید، زیرا با این کار براحتی دسترسی هر دو دستگاه به شبکه را با فرمان داخلی "cancelling out" ناخودآگاه قطع کرده اید. معمولا اشتباهی مثل یکسان تایپ شدن سهوی آدرس دوربینهای مداربسته یا gateway و یا Subnet بسیار رایج است که می تواند باعث بهم ریختگی کلی شبکه شود. دستور ARP که در راه حل سوم عنوان شد می تواند در اینجا هم بسیار کمک کننده باشد.

5. بررسی اتصالات و برق دوربین مدار بسته : در صورت امکان برای اطمینان از روشن بودن دوربینهای مداربسته به آنها نگاهی بیندازید. بیشتر دوربینهای مدار بسته یک ال ای دی نمایش دهنده وضعیت کارکرد دارند که روشن بودن دوربین مداربسته یا انتقال اطلاعات بر روی شبکه را نشان می دهد. بسیاری از مواقع این ال ای دی در داخل بدنه دوربینها تعبیه شده است. اگر دوربین مداربسته شما بوسیله آداپتور تغذیه می شود، در صورتی که LED روی دوربین روشن نبود نگاهی به آداپتور بیندازید. اگر دوربین مداربسته شما با PoE تغذیه می شود بررسی کنید که اتصال با سوئیچ PoE یا midspan برقرار باشد. بررسی نمایید که آیا دوربین مداربسته میزان وات مورد نیازش را از طریق منبع PoE تهیه می نماید یا خیر؟ زیرا معمولا دوربین مداربسته PTZ یا دوربینهای مدار بسته بیرونی با دستگاه کنترل دما، نیاز به High-PoE یا PoE+ با میزان 30 یا 60 وات خواهند داشت که بیشتر از توان سوئیچهای PoE عادی 15 واتی خواهد بود(نیاز به midspan با توان بیشتر). معمولا بعضی از دوربینهای مدار بسته که نیاز به توانی بیشتر از 15 وات داشته باشند، روشن می شوند و بالا می آیند ولی هیچ جابجایی تصویر یا پاسخی به دستورات PTZ نخواهند داد.

6. بررسی کابل کشی : اگر چراغ ال ای دی اتصالات دوربین مداربسته(Link) چشمک نمی زند باید به بررسی کابلها بپردازید زیرا که یکی از اشکالات رایج حول مسائل کابل کشی می چرخد. بررسی کنید که کابلهای داده گره خوردگی، ساییدگی، کشیدگی یا اتصالات انتهایی خرابی نداشته باشند. اتصالات کابلها و پچ پنل بوسیله دست و بسرعت درست شده اند و می توانند مشکل داشته باشند و یا در جای خود محکم نشده باشند که می تواند اتصالات را با مشکل روبرو کنند. بعضی مواقع کابل پاور متصل به دوربین مداربسته می تواند آنرا روشن کند اما ممکن است سیمهای انتقال داده دچار تداخل شده باشند یا اصلا اتصالشان با شبکه داده ها بر قرار نباشد. برای بررسی ارتباط سخت افزاری براحتی با استفاده از یک تستر کابل می توانید کابل کشی را بررسی نمایید یا از یک کابل شبکه خوب برای تست دوربین مداربسته استفاده نمایید. اگر از پچ پنل استفاده می کنید بهتر است کابل پچ پنل را که معمولا نادیده گرفته می شود بررسی نمایید.

​

7. بررسی پسورد دوربین مدار بسته : در صورتی که بتوانید دوربین مدار بسته را با دستور Ping ببینید ولی دوربین با دستگاه VMS یا از طریق جستجوگر وب یا ابزارهای دیگر قابل دیدن نباشد ممکن است علت استفاده از پسورد غلط یا در کل رمز عبور نادرست(VMS) باشد. اگر پسورد پیش فرض جواب نداد احتمالا توسط کسی تغییر کرده باشد و باید پسورد جدید را بیابید. شرکتهای تولیدکننده دوربین مداربسته جدیدا بر روی تغییر پسورد توسط کاربران در ابتدای استفاده تاکید بسیاری دارند. با این کار امنیت افزایش می یابد اما مشکلات اشکال یابی بعدی ممکن است شما را با ندانستن پسورد جدید اذیت کنند. اگر شک دارید که پسورد صحیح را فراموش کرده باشید همانند روش 10 دوربین را به حالت تنظیمات پیشفرض کارخانه بر گردانید یا بروش 9 با شرکت تولیدکننده تماسی برقرار نمایید.

​

8. بروزرسانی نرم افزار فرم ور(Firmware) : اگر میبینید که دوربین مداربسته روشن است و بصورت آنلاین و زنده می توانید از طریق صفحه وب آنرا مشاهده نمایید ولی با دستگاههای دیگر به مشکل خورده اید (مثلا با VMS قادر به برقراری ارتباط نیستید)، بروز بودن نرم افزار فرم ور دوربین مداربسته را بررسی نمایید. اگر بروز نبود باید نرم افزار فرم ور را بروز نمایید. اینکار در موارد زیادی مشکلات را حل می نماید ولی مواردی هم هست که باعث ایجاد مشکل می شود و باید مراقب باشید.

9. قهرمان بازی در نیاورید با شرکت سازنده یا نمایندگی تماس بگیرید : اگر مراحل بالا را امتحان کرده اید اما هنوز نمی توانید با دوربین مداربسته ارتباط برقرار نمایید بهتر است بر روی سایت سازنده دوربین مداربسته مدل دقیق آن را بیابید و از آنها کمک بخواهید. اگر دیدید کمکی به شما نمی شود به بخش خدمات پشتیبانی تماس بگیرید. شاید از طریق ریموت بتوانند با برقراری ارتباط از طریق اینترنت با شما مشکل را برطرف کنند. نگران نباشید معمولا تکنسینهای شرکتهای پشتیبان، از پروسه RMA استفاده می کنند و در صورت وجود مشکل غیر قابل حل یا احتیاج به تعمیر و جایگزینی، در پروسه گارانتی (شرکت معتبر!) براحتی مشکل شما حل خواهد شد.

10. ریست دوربین مدار بسته و برگرداندن تنظیمات دوربین مدار بسته به حالت پیش فرض(کارخانه) : بعضی از کاربران این حرکت را سخت ترین مرحله می دانند. بر عکس نکته اول که دوربین مداربسته را مجددا راه اندازی می کردید(ریستارت)، برگرداندن دوربین مداربسته به حالت پیش فرض کارخانه (Factory Defaulting) تمام تنظیمات و تغییراتی را که انجام داده اید به حالت پیش فرض اولیه دوربین مدار بسته براساس تنظیمات کارخانه برخواهد گرداند. اکثر دوربینهای مدار بسته تحت شبکه بر روی بدنه یا بورد دارای یک سوراخ ریز هستند که در زیر آن دکمه برگشت دستگاه به حالت Factory Defaulting قرار گرفته است(دقت کنید که گفتیم اکثر دوربینهای مداربسته و نه همه آنها). متاسفانه سیستم عاملهای دوربینهای مداربسته بعضی مواقع می توانند با خطا در تنظیمات یا مشکل در کارکرد روبرو شوند و دوربین از دسترس شما خارج شود. با تغییر تنظیمات دوربین به حالت کارخانه، دوربین به حالت ثابت و پایدار اولیه برخواهد گشت ولی با اینکار تمام تنظیمات و تاریخچه کارها بر روی دوربین مداربسته حذف خواهد شد(تاریخچه و History مهمی که بعدها می توانست در اشکال یابی کمک کننده باشد).

​

دقت به نکته ای درمورد دوربین مداربسته آنالوگ HD

اگر مداوم دچار مشکل می شوید و یا از آن دسته کاربرانی هستید که می خواهید تنظیمات ساده تری را تجربه نمایید از تکنولوژی آنالوگ HD استفاده نمایید. در استاندارد آنالوگ HD، مثل تکنولوژیهای آنالوگ قدیمی NTSC/PAL، دوربینهای مداربسته به پیچیدگی کامپیوتر نیستند و براحتی با برقراری اتصال فیزیکی با یک رکوردر بدون نیاز به پسورد، فرم ور، آدرس IP یا سازگاری نرم افزاری، قابل استفاده خواهند بود. البته دوربینهای مداربسته تحت شبکه رزولوشن بیشتر، قابلیتهای پیشرفته تر و بهتر و پشتیبانی وسیعتری دارند؛ ضمن اینکه دوربین مداربسته آنالوگ HD محدودیتهای مختص به خودش را در برابر دوربینهای مداربسته تحت شبکه خواهد داشت. اما برخی کاربران، مخصوصا کسانی که بیشتر طرفدار سادگی سیستمها و نیاز کمتر به نیروی آموزش دیده IT و هزینه کمتری هستند، دوربینهای مدار بسته آنالوگ HD را انتخاب می کنند.

تعمیر سخت افزار کامپیوتر

تعمیر کامپیوتر

تعمیر لپ تاپ

یک مشکلی که اکثریت قطعات الکترونیکی وجود دارد این است که زمانی که خراب می شود، عموماً تعویض آن ها ارزان تر از تعمیر آن ها برای شما خواهد بود. متاسفانه، PC خارج از این ماجرا می باشد و شما به راحتی می توانید کیت های آن را تعمیر کنید. این امر عمدتاً به لطف وجود ساختار ماژولار کامپیوترهای خانگی ممکن می باشد، یعنی به سازندگان یا حتی کاربران اجازه می دهد تا قطعاتی را از چند کمپانی مختلف بر روی بورد اصلی آن نصب کنند. همین انعطاف پذیری در PC باعث شده است که خارج کردن قطعات آن و قرار دادن یک قطعه جدید در آن کار آسانی باشد.

افرادی که لپ تاپ دارند تا این اندازه خوش شانس نیستند، اما بسیاری از مدل های لپ تاپ هم دارای مولفه های قابل تعویض بر روی خود هستند، مانند هارد دیسک ها، و حافظه رم، پس در لپ تاپ ها هم برخی تعمیرات امکان پذیر است.
ترفند واقعی این است که بدانیم دقیقاً کدام قطعه را بیرون بکشیم، یا این که کدام قسمت از نرم افزار را آپدیت کنیم، پس عیب یابی و  شناسایی مشکل نیز به همان اندازه تعمیر، یا حتی بیشتر از آن اهمیت دارد. در این مقاله، ما رایج ترین قطعاتی را که ممکن است در PC شما (یا در صورت امکان در لپ تاپ شما) دچار مشکل شوند، به شما معرفی کرده و نحوه تعمیر آنها را به شما آموزش خواهیم داد.
بسته به این که افرادی که این متن را می خوانند تا چه اندازه فنی باشند و با تعمیر و سخت افزار آشنایی داشته باشند، ما فرض را بر این قرار می دهیم که شما همه ترفندها و روش های معمول برای تعمیر سیستم خود را به کار گرفته اید، مثلاً فرض بر این است که از قبل سیستم عامل ویندوز خود را آپدیت کرده اید و درایورها و نرم افزار های نصب شده بر روی سیستم خود را آپدیت کرده اید. در عوض، ما به شما یاد می دهیم که چگونه به درستی یک مشکل یا نقص در سیستم را شناسایی کنید و گام هایی را که برای تعمیر و برطرف کردن مشکل موردنظر باید دنبال کنید، به شما معرفی خواهیم کرد، به طور کلی ابتدا عیب یابی و سپس تعمیر را خواهید آموخت.
قبل از دست زدن به هرکاری باید مطمئن شوید که الکتریسیته ساکن موجود در دست و بدن شما به قطعات موجود در سیستم شما آسیب نمی رساند. بعد از باز کردن قاب کیس کامپیوتر خود قبل از هر چیزی دست خود را با کمترین میزان لمس ممکن به قسمت لخت و رنگ نشده رادیاتور بر روی بورد بزنید تا بار الکتریسیته ساکن موجود در بدن شما تخلیه شود. دست بندهای پلاستیکی ضد الکتریسیته ساکن در این زمینه بهتر عمل می کنند و با چند پوند می توانید یک عدد از آن ها خریداری کنید.

واحد تغذیه برق (PSU)

– عیب یابی
واحد تغذیه برق (Power Supply Units) معمولاً دارای یک صدای بلند و سرسام آور و یک بوی زننده و تند است که از آن بیرون می آید. این صداها همچنین ممکن است به صورت صدای ناله حاصل از ناتوانی منبع تغذیه باشند، و حتی یک PSU می تواند بدون هیچ نشانی از آسیب از کار متوقف شود.
در هردوی این موارد چیزی که مشخص خواهد بود این است که PC شما دیگر روشن نمی شود. در یک لپ تاپ معمولاً می توان گفت اگر منبع تغذیه برق آن از کار افتاده باشد، چراغ مربوط به جعبه خارجی آن که از بیرون لپ تاپ مشخص است روشن نمی شود. ابتدا تعویض کابلی را که از بورد اصلی به این منبع متصل شده است، امتحان کنید. اگر موفق نشدید، شما می توانید یک آداپتور جدید را از کمپانی سازنده لپ تاپ خود خریداری کنید.
در PC ها، قبل از این که شما PSU را خارج کنید و دور بیاندازید، ابتدا کابل تغذیه آن را تعویض کنید شاید فیوز آن سوخته باشد و با این کار مشکل شما حل شود. عیب یابی بالاتر از این سطح کمی ترفندی و حرفه ای تر خواهد بود. یک PC که روشن نمی شود می تواند مشکل خود را از آسیب دیدن بورد اصلی (مادربورد) یا پردازنده گرفته باشد. طبق تجربه ای که ما در این زمینه داریم، در اکثر موارد این گونه که سیستم شما روشن نمی شود دلیل آن همان خرابی PSU است.
اگر با کار کردن با قطعات داخلی و باز و بسته کردن آن ها مشکلی ندارید و در این زمینه چیزی یاد گرفته اید، آنگاه می توانید یک تست ساده را انجام دهید، و یک گیره کاغذ (سنجاق) را در درون کانکتور ۲۴ پینی مادربورد وارد کنید تا روشن شود. اگر فن PSU شروع به چرخش کرد، آنگاه می توان گفت که احتمالاً مشکل از همان مادربورد شما است. اگر می خواهید ریسک انجام دادن این تست ساده را قبول کنید ما توصیه می کنیم که ابتدا تمامی مسیرهای مربوط به PSU به داخل کیس خود را قطع کنید (در بخش بعدی مربوط به تعمیر توضیح داده شده است). PC خود را خاموش کنید. کانکتور ۲۴ پین را روی مادربورد پیدا کنید و آن را با تصویری که در این جا قرار داده ایم مطابقت دهید تا مطمئن شوید. یک سنجاق (گیره کاغذ) را به درون آن وارد کنید (تمامی پوشش های پلاستیکی آن را بردارید تا رسانا شود) و سعی کنید پین های شماره ۱۶ و ۱۷ را به وسیله این سنجاق اتصال دهید. این کار باعث متصل کردن این دو پین به هم می شود، و PSU را برای شما روشن می کند، و این کار دقیقاً معادل این است که شما دکمه power را بر روی کیس فشار داده اید.
زمانی که گیره کاغذ در جای خودش قرار دارد، شما می توانید کانکتور ATX را به سمت پایین فشار داده و آن را متصل کنید، اما مطمئن شوید که هیچ جسم فلزی را لمس نمی کند. حال PC خود را روشن کنید تا ببینید که آیا PSU کار می کند یا خراب شده است.

– تعمیر
اگر مطمئن شدید که PSU خراب شده است، پس جایگزین کردن آن به این دلیل که رنج آور است کار سختی خواهد بود. بهتر است این کار را مرحله به مرحله انجام دهید. بدنه این منبع را کاملاً از روی کیس کامپیوتر خود جدا کنید و به برچسب روی منبع تغذیه نگاه کنید، زیرا نرخ خروجی برق را به شما نشان می دهد. اگر نرخ خروجی منبع تغذیه شما ۵۵۰W یا کمتر است، منبع تغذیه EVGA Supernova G5 550W با قیمت ۸۰ پوند، یک انتخاب خوب برای جایگزینی خواهد بود. اگر نرخ خروجی منبع تغذیه شما بیشتر از ۵۵۰W است، مدل Corsair RM750i را با قیمت ۱۳۰ پوند تهیه کنید. به یاد داشته باشید از آنجا که این منبع نقش مهمی را در سیستم شما برعهده دارد هرگز منبع تغذیه ارزان قیمت و فاقد برند معتبر را خریداری نکنید. همچنین داخل PC خود عکس بگیرید تا به عنوان مرجع از آن استفاده کنید.
برای خارج کردن منبع تغذیه قدیمی خود ابتدا باید کابل های آن را قطع کنید. دو کابل بر روی مادربورد (یک کانکتور ۲۴ پین، یه علاوه یک کانکتور کمکی ۴ یا ۸ پین)؛ همچنین کانکتورهای SATA بر روی هردیسک، درایو SSD و درایوهای نوری، و یک یا دو کابل منتهی به کارت گرافیک همگی باید خارج شوند. به دنبال مکان های بگردید که کابل های تغذیه به بدنه کیس وصل شده اند، زیرا مجبورید این کابل ها را به وسیله یک قیچی قطع کنید. شاید مجبور باشید که طرف دیگر کیس را نیز باز کنید، زیرا اغلب سازندگان PC در این طرف کیس هم کابل هایی را وصل می کنند تا کابل های محکم نصب شوند.
زمانی که تمامی کابل ها را قطع کردید، پیچ های مربوط به منبع تغذیه را از پشت کیس باز کنید سپس منبع تغذیه را به سمت جلو کشیده و آن بیرون بیاورید. به جهتی که فن PSU اشاره کرده است توجه کنید، تا منبع تغذیه جدید خود را نیز به همان جهت بر روی کیس نصب کنید. این منبع جدید را در کیس قرار دهید و پیچ های آن را ببندید.
حال باید کابل ها را مجدداً وصل کنید. منبع تغذیه هایی که ما به شما توصیه می کنیم همگی ماژولار هستند، یعنی تنها کافی است کابل های ضروری را متصل کنید: دستورالعملی که در جعبه این منبع تغذیه قرار دارد نحوه وصل کردن کابل ها را به شما می آموزد. راهنمای تصویری این دفترچه را دنبال کنید تا بتوانید تمامی کابل های برق را به درستی وصل کنید. نگران نباشید، کانکتورهای برق تنها از یک طریق متصل می شوند، پس امکان ندارد که اشتباه وصل کنید. با اتمام این فرآیند کامپیوتر را روشن کنید.

حافظه رم (RAM)

– عیب یابی
مشکلات RAM می توانند واقعاً دردسرساز باشند، و اثرات خرابی آن بسته به نوع مشکل قطعه شما می توانند متفاوت باشند. زمانی که RAM یک مشکل اساسی دارد ممکن است کامپیوتر شما اصلاً روشن نشود، یا شاید فن های شما بچرخند ولی مانیتور شما روشن نشود. این نوع مشکلات معمولاً کم اتفاق می افتند و معمولاً رم های بی کیفیت به این گونه خرابی های ناگهانی دچار می شوند. خوشبختانه هر دو نوع این مشکلات کاملاً سرراست هستند و برطرف می شوند.
اگر کامپیوتر شما کلاً روشن نمی شود، پس مستقیماً به مطالعه قسمت تعمیر رم بپردازید. اگر این مشکلات به صورت تصادفی برای رم شما پیش می آیند، باید یک تست عیب یابی برای حافظه خود اجرا کنید. خوشبختانه ویندوز دارای یک ابزار توکار است که در این قسمت کمک می کند. بر روی منوی Start کلیک کنید و عبارت ‘memory’ را تایپ کنید، سپس گزینه Windows Memory Diagnostic را باز کنید. در جعبه محاوره ای که باز می شود، بر روی گزینه “Restart now and check for problems” کلیک کنید تا کامپیوتر شما از نو روشن شده و به صورت خودکار این مشکلات را بررسی کند. زمانی که این تست کامل شود کامپیوتر خود به خود restart می شود. اگر خطایی یافت شود یک پیام دریافت می کنید که خطا را به شما گزارش می دهد، اگر دریافت نکردید، یعنی RAM شما مشکلی ندارد و مشکل PC شما از جای دیگری است.

– تعمیر
در تمامی لپ تاپ ها و PC ها در صورتی که مشکلی برای رم آن ها ایجاد شود می توانیم آن را برطرف کنیم. ابتدا میزان رم خود را بنویسید. در ویندوز به Control Panel بروید، System سپس Security و مجدداً System را انتخاب کنید، تا رم شما در لیستی در زیر قسمت ‘Installed memory (RAM)’ ظاهر شود. حال شما می توانید رم کامپیوتر خود را ببیند. در PC ها، شما باید قاب کیس را کاملاً باز کنید. در لپ تاپ ها، دسترسی به رم بستگی به این دارد که رم قابل دسترسی باشد یا نه. معمولاً لپ تاپ های اولترا-پرتابل و قابل تبدیل (هم لپ تاپ و هم تبلت) رم خود را به مادربورد وصل کرده اند و هیچ امکانی را برای انجام خدماتی مانند تعویض کردن برای کاربر قرار نداده اند.
در لپ تاپ ها، رم یا در زیر صفحه کلید قرار داده شده است یا در زیر لپ تاپ تعبیه شده است. ابتدا قسمت زیرین لپ تاپ خود را بررسی کنید و به دنبال یک پنل کوچک بگردید. تمامی پیچ های این پنل را باز کنید و سپس پنل را جدا کنید تا رم را مشاهده کنید. اگر در زیر لپ تاپ پنلی وجود نداشته باشد پس احتمالاً رم در زیر صفحه کلید قرار دارد. اگر این صفحه کلید جداشدنی باشد باید در اطراف بورد آن شیارهایی را مشاهده کنید که به اندازه یک پیچ گوشتی فضا دارند. لپ تاپ خود را خاموش کنید، و به آرامی یک پیچ گوشتی مسطح و باریک را در شیارهای اطراف صفحه کلید فرو کنید. برای هریک از این شیارها، از پیچ گوشتی خود به عنوان اهرمی برای آزاد کردن گیره های آن استفاده کنید. صفحه کلید را بدون فشار زیاد و با دقت کامل از مادربورد جدا کنید، و آن را به آرامی در کنار لپ تاپ قرار دهید.
زمانی که رم قابل دیدن شد، یک عکس از آن با استفاده از گوشی خود بگیرید، تا بعداً به یاد داشته باشید که در زمان نصب رم جایگزین آن را بر روی چه شیاری و به چه صورت و در چه جهتی باید نصب کنید. در کامپیوترهای PC اگر شما دو یا چند رم را بخواهید نصب کنید، به احتمال زیاد این رم ها به صورت جفتی نصب می شوند.

اگر PC شما روشن نشد
اگر مشکل شما این است که کامپیوتر شما روشن نمی شود، باید بررسی کنید که آیا واقعاً مشکل از رم است. ابتدا اطراف و لبه های رم را فشار دهید تا مطمئن شوید به درستی در جای خود قرار گرفته است، سپس سعی کنید مجدداً PC خود را روشن کنید. اگر باز هم روشن نشد، به صورت کامل RAM را خارج کنید و رم ها را به صورت تکی تست کنید. این روش تنها زمانی جواب می دهد که شما چند رم بر روی سیستم خود داشته باشید. اگر کامپیوتر شما تنها دارای یک رم است، پس ما توصیه می کنیم که قبل از این که به فکر تعویض رم باشید، ابتدا مشکلات بالقوه و احتمالی را به خوبی بررسی کنید.
ابتدا همانطور که در تصاویر نشان داده شده است رم را خارج کنید. حال پایین ترین شماره شیار رم بر روی مادربورد خود را پیدا کنید. این شماره ها احتمالاً بر روی مادربورد نوشته شده اند، اما برای کسب اطمینان دفترچه راهنمای مادربورد را مطالعه کنید، همچنین دفترچه راهنمای لپ تاپ شما هم همین اطلاعات را در خود خواهد داشت. قطعه رم را در شیاری که شناسایی کرده اید نصب کنید، و موارد نصب را طبق تصاویر مقابل رعایت کنید.
حال کامپیوتر خود را مجدداً روشن کنید. اگر روشن شود، پس مشکل احتمالاً از یک رم دیگر نشأت گرفته است. این روند را تکرار کنید تا این که تمامی رم ها را بررسی کرده باشید و رم خراب را شناسایی کنید. برای جایگزین کردن رم خراب خود نکات زیر را دنبال کنید. اگر کامپیوتر شما باز هم روشن نشد، پس مشکل شما احتمالاً مربوط به مادربورد یا منبع تغذیه (PSU) می باشد.

تعمیر رم بعد از شناسایی یک خطا
اگر در ابزار عیب یابی رم یک خطا پیدا شد، عکس العملی که شما انجام می دهید بستگی به تعدا رم هایی دارد که بر روی سیستم نصب کرده اید. اگر یک رم دارید پس باید آن را عوض کنید. اگر دو رم دارید هردو را تعویض کنید و اگر بیش از دو رم دارید باید بررسی کنید که کدام یک از رم ها مشکل دارند. برای انجام این کار، همه رم ها را طبق دستورالعمل های بر روی شکل از کامپیوتر خود جدا کنید، کمترین شماره شیار را بر روی مادربورد لپ تاپ یا PC خود پیدا کنید. طبق دستورالعمل ها یکی از این رم را نصب کنید، کامپیوتر خود را روشن کنید و این عیب یابی را مجدداً تکرار کنید و برای خود یادداشت کنید که کدام یک از رم ها مشکل دارند. برای سیستم هایی که بیش از چهار رم دارند، زمانی که شما یک رم بی کیفیت نصب کرده اید به دنبال جفت آن باشید، زیرا هردو آن ها باید تعویض شوند. حال شما برای جایگزین کردن رم کامپیوتر خود آماده هستید.
جایگزین کردن RAM
زمانی که شما پی بردید که کدام یک از رم ها را باید تعویض کنید، باید آن را عوض کنید. به رمی که می خواهید آن را عوض کنید نگاه کنید تا بدانید که ظرفیت آن چقدر است و از چه نوعی است، اما اگر مطمئن نیستید می توانید شماره مدل آن را گوگل کنید. باید مطمئن شوید که رم جایگزین شما دارای ظرفیت مدنظر باشد. بیشترین مقدار رم را که دستورالعمل های مربوط به PC به شما گفته است رعایت کنید. راحت ترین روش برای یافتن رم های مناسب و سازگار با سیستم شما استفاده از ابزار Advisor tool (دانلود از سایت uk.crucial.com/gbr/en). با استفاده منوهای آبشاری شما می توانید سازنده PC یا لپ تاپ یا مادربورد خود و شماره مدل آن ها را وارد کنید و لیستی از رم های سازگار با این سیستم را دریافت کنید.
در این مقاله، با توجه به این که به جای ارتقاء، تعمیرات را پوشش می دهیم، راحت ترین کار این است که رمی را برای جایگزینی انتخاب کنید که دقیقاً با رم خراب شما منطبق باشد. پس مجموعه ای از رم ها را با همان ظرفیت و شماره شیار رم انتخاب کنید. نگران قیمت خرید این رم ها نباشید، زیرا گران ترین وحرفه ای ترین رم ها نیز تفاوت کمی را در عملکرد سیستم دارند. در تست های ما رم های ارزان قیمت هم دارای عملکرد خوبی بودند.
زمانی که این رم را انتخاب کردید، آن را به توجه به دستورالعمل هایی که گفتیم نصب کنید. از عکسی که در مراحل قبلی گرفتید به عنوان یک مرجع عینی برای نصب استفاده کنید تا مطمئن شودی که رم را دقیقاً در همان شیاری قرار داده اید که رم معیوب قرار داشته است. زمانی که کامپیوتر خود را روشن می کنید باید به تنظیمات BIOS بروید (این تنظیمات در کامپیوترهای جدیدتر UEFI نام دارد) تا برخی تغییرات را اعمال کنید. این به این دلیل است که کامپیتور به صورت پیش فرض و به دلایل سازگاری، از پایین ترین سرعت رم استفاده می کند. برای اینکه رم شما به صورت بهینه عمل کند باید برخی تنظیمات را در این جا تغییر دهید.
در حالت معمولی برای رفتن به BIOS کلید Del، F10 یا F12 را می زدید، اما بهتر است برای اطمینان منتظر مشاهده کردن یک پیام بر روی صفحه باشید یا اینکه برای جزئیات بیشتر به دفترچه دستورالعمل مراجعه کنید. به دنبال تنظیمات مربوط به حافظه و یک XMP (extreme Memory Profile) باشید. گزینه موردنظر را انتخاب کنید و اولین پروفایل را برای آن برگزینید. تنظیمات را ذخیره کنید و از BIOS خارج شوید، حال رم شما با سرعت بهینه و بیشترین عملکرد ممکن عمل خواهد کرد.

چگونه یک رم را جدا کنیم؟
خارج کردن یک رم بستگی به این دارد که دستگاه شما یک PC یا یک لپ تاپ است. در یک کامپیوتر دسکتاپ باید به دنبال گیره هایی در دو طرف رم بگردید و سپس آن ها را به طرف پایین فشار دهید و رم را جدا کنید (برخی از شیارها در بعضی مادربوردها تنها دارای یک عدد از این گیره ها هستند، پس باز کردن این رم ها ساده تر هم خواهد بود). رم را به صورت عمودی از کیس خارج کنید. همین کار را برای رم های دیگر نیز انجام دهید. در لپ تاپ ها، دو گیره رم را در جهت های مخالف فشار دهید، تا رم شما به صورت خودکار خارج شود. آن را از شیار جدا کنید و همین کار را برای بقیه رم ها نیز تکرار کنید.

چگونه یک رم را نصب کنیم؟
در کامپیوترهای دسکتاپ باید گیره های رم را به سمت پایین فشار دهید تا جا برای رم باز شود. رم را به صورت الاکلنگی در شیار قرار دهید (یعنی ابتدا یک طرف آن، و سپس طرف دیگر آن را فشار دهید) و با فشار آن را در جای مناسب قرار دهید. در رم لپ تاپ ها، شما باید رم را در یک زاویه ۳۰ درجه ای نصب کنید. گیره های آن را آزاد کنید و به آرامی رم را در جای مناسب قرار دهید. درنهایت، از بالای رم فشار وارد کنید تا گیره های آن به صورت خودکار قفل شوند.

هارد دیسک/ SSD

– عیب یابی
خطاها و مشکلات اصلی مربوط به هارد دیسک معمولاً به راحتی قابل تشخیص هستند، و زمانی که کامپیوتر شما نتواند این دیسک را پیدا کند یا ویندوز شما بوت نشود، این مشکل واضح است. یک صدای ناگهانی در درون این دیسک ها یکی از این علائم مشکل می باشد. در این وضعیت هیچ کاری از دست شما برنمی آید، و این تخیل سنتی که هارد خود را در درون فریزر قرار دهید، در این جا هیچ کمکی نمی کند. شما باید یک هارد دیسک جدید را بخرید و فایل های پشتیبان داده های خود را باز کنید، و مجدداً ویندوز خود را نصب کنید. اگر نسخه پشتیبان از اطلاعات قبلی خود تهیه نکرده اید، پس تعدادی از فایل های مهم خود را از دست داده اید، و باید هارد دیسک خراب خود را پیش یک متخصص بازیابی اطلاعات ببرید، اما آگاه باشید که این کار هزینه زیادی برای شما دارد.
اگر هارد دیسک شما کار می کند، به این معنی نیست که به زودی خراب نخواهد شد، و اگر برخی از صداهای قابل شنیدن از این هارد خارج شد باید بدانید که به زودی مشکلی برای آن ایجاد خواهد شد. یک صدای ناگهانی به صورت بوق یا صدای شبیه به سنگ زنی از هارد خود بشنوید به این معنی است که یک جای کار می لنگد.
البته این صداها همیشه هم قابل شنیدن نیستند، زیرا حافظهای SSD بدون صدا هستند، پس برای عیب یابی این حافظه ها باید تست های زیادی را به صورت مکرر انجام دهید. فناوری SMART (مخفف عبارت فناوری خودنظارتی، تحلیل و گزارشی) یک فناوری است که به صورت توکار در تمامی هارد دیسک ها و SSD ها تعبیه شده است. بر این اساس هر دیسک می تواند خودش را نظارت کند تا مشکلات پیش آمده در خود را پیدا کند. با استفاده از نرم افزار مناسب شما می توانید اطلاعات مربوط به SMART را بخوانید و در مورد خطای موجود در هارد دیسک خود یک هشدار را دریافت کنید. نرم افزار PassMark DiskCheckup را دانلود و نصب نمایید (www.passmark.com). این برنامه را اجرا کنید، و مشاهده می کنید که همه هارد دیسک های شما در زیر قسمت ‘SMART-enabled Devices’ لیست خواهند شد. یکی از این هارد دیسک ها را انتخاب کنید و بر روی سربرگ SMART Info کلیک کنید. باید همه مقادیر این قسمت برچسب ‘OK’ داشته باشند. اگر در این جا هشداری را مشاهده کردید، پس این نشانه ای است که هارد دیسک شما در حال از بین رفتن است. باید اطلاعات این هارد را پشتیبان گیری کرده و آن را عوض کنید.

-تعمیر
تمامی هارد دیسک های موجود در سیستم های دسکتاپ قابل جایگزینی هستند، و حتی بسیاری از هاردهای لپ تاپ نیز دارای این قابلیت هستند. استثناهای بزرگ در این زمینه دستگاه های اولترا-پرتابل و دستگاه های ۲-in-1 هستند زیرا معمولاً حافظه های SSD به مادربورد چسبیده است و برای جایگزین کردن آن باید با دقت در یک تعمیرگاه تخصصی یا توسط سازنده آن، بر روی آن کار شود.  اگر تست عیب یابی SMART شما هیچ خطایی را به شما نشان نداد، پس احتمالاً صداهای مزاحمی که از این دیسک شنیده بودید ناشی از لرزش های دیسک های مکانیکی این حافظه است. این لرزش ها به شدت بر روی کامپیوترهای PC تاثیر می گذارد. برای تلاش برای برطرف کردن این مشکل، می توانید PC خود را در صورتی که پشت به یک میز قرار داده شده باشد جابه جا کنید. اگر این کار هم کمکی نکرد، آنگاه قاب کیس خود را باز کنید و هارد خود را در داخل کیس محکم کنید. این محکم کردن ممکن است توسط پیچ های استاندارد، پیچ های انگشتی یا پیچ های فشاری انجام شود.
و اگر در تست عیب یابی SMART خطایی را پیدا کردید آنگاه هارد را جایگزین کنید و اطلاعات هارد قدیمی خود را به هارد جدید منتقل کنید. اگر هارد دیسک شما به طور کامل از کار افتاده است، شما باید این هارد را کاملاً عوض کنید و ویندوز خود را از ابتدا بر روی ان نصب کنید. نحوه انجام این کار هم بستگی به این دارد که شما این کار را بر روی یک لپ تاپ یا یک PC انجام می دهید.

یک هارد دیسک دسکتاپ را جایگزین کنید
جایگزین کردن یک درایو کامپیوتر در دسکتاپ آسان تر است، زیرا شما دارای یک کابل SATA برای جدا کردن هستید. اگر شما دارای یک کامپیوتر دسکتاپ هستید باید هارد دیسک یا حافظه SSD را خریداری کنید تا با آن جایگزین کنید. اگر می خواهید یک هارد درایو را که هنوز کار می کند ولی تست SMART را با موفقیت پشت سر نگذاشته است، راحت ترین کار این است که هاردی را خریداری کنید که نسبت به ظرفیت این هارد، ظرفیت مساوی یا بیشتر داشته باشد. شما می توانید این میزان ظرفیت را با رفتن به Computer در ویندوز، راست کلیک کردن بر روی هارد دیسک خود، و انتخاب Properties ببینید. در کادر محاوره ای که ظاهر خواهد شد می توانید قسمت ‘Used space’ را مشاهده کنید. اگر هارد دیسکی را خریداری کنید که ظرفیت کمتر از این هارد داشته باشد، شما باید برخی از فایل ها را پاک کنید تا بتوانید از ابزار Clone استفاده کنید.
اگر دیسک قدیمی شما قادر به انجام این کار نبود، شما می توانید هر هاردی را با اندازه دلخواه خریداری کنید. به عنوان یک توصیه یک هارد ۳٫۵inch 1TB WD Blue که قیمت ۴۵ پوند دارد و یک هارد ۲TB WD Blue با قیمت حدودا ۶۳ پوند گزینه های مناسبی هستند. یک هارد ۲۵۶GB 2.5inch Samsung 850 Pro SATA SSD در حدود ۱۲۰ پوند قیمت دارد.
زمانی که این هارد یا SSD را تهیه کردید باید آن را به وسیله یک کابل SATA به مادربورد وصل کنید. اگر هارد دیسک قدیمی شما از بین رفته است، کافی است آن را خارج کنید و از کابل های آن برای وصل کردن یک هارد جدید استفاده کنید و سپس یک ویندوز را از اول نصب کنید. اگر نیاز به تکثیر کردن هارد قدیمی خود دارید، پس باید هر دو هارد جدید و قدیم را به صورت همزمان به مادربورد وصل کنید. اگر کابل اضافی و زاپاس برای این کار ندارید، قرض گرفتن یکی از این کابل ها از یک درایو نوری مشکلی ایجاد نمی کند. فعلاً به فکر بستن هارد نباشید و آن را موقتاً در قاب قرار دهید تا کپی تمام شود.
کامپیوتر خود را روشن کنید و سپس برای کپی کردن اطلاعات از روی هارد قدیمی بر روی هارد جدید از دستورالعمل های مربوطه پیروی کنید. پس از اتمام این فرآیند، دیسک قدیمی خود را خارج کنید و هارد جدید را در جای خود نصب کنید. فراموش نکنید که اگر برای استفاده از یک کابل اضافی درایو نوری خود را قطع کرده اید مجدداً آن را وصل کنید.

جایگزین کردن یک هارد دیسک لپ تاپ
جایگزین کردن یک هارد در یک لپ تاپ کمی سخت است. ابتدا، باید این دیسک را پیدا کنید. اگر لپ تاپ شما دارای یک هارد قابل جایگزینی باشد این هارد در پشت صفحه اصلی آن در زیر لپ تاپ قرار خواهد داشت. معمولاً حفاظ مربوط به آن با یک یا دو پیچ بسته شده است. تمامی پیچ های موجود در آن ناحیه را باز کنید و دیسک را خارج کنید. شاید برای این کار لازم باشد که کابل SATA را از مادربورد جدا کنید. اگر این دیسک را مشاهده کردید آن را جدا کنید و بیرون بکشید.
حال ضخامت این درایو را اندازه گیری کنید: این بیشترین مقدار ضخامت هر درایو است که تعیین می کند چه چیزی را می توانید نصب کنید. معمولاً اکثر حافظه های SSD در اکثر لپ تاپ ها به سادگی جای می گیرند، اما برخی از هاردهای ضخیم تر ممکن است در لپ تاپ ها جای نگیرند. به عنوان یک راهنمایی، می توانید یک درایو با ضخامت بین ۷ تا ۹٫۵ میلی متر را انتخاب کنید.
شما می توانید درایوی را انتخاب کنید که از درایو قبلی شما نازک تر است. اگر لپ تاپ شما فاقد محفظه است، یک دیسک نازک تر ممکن است به صورت مناسب در لپ تاپ جا نشود و شما باید یک محفظه هارد دیسک را با قیمت ۵ پوند خریداری کنید. این محفظه برای جای گرفتن درایو فضایی را باز می کند.
اگر هارد درایو لپ تاپ شما کار می کند، درایو جدید شما باید از نظر اندازه حافظه ذخیره سازی با همان میزان یا بیشتر از آن باشد. شما می توانید از طریق گزینه Properties در Computer ببینید. در جعبه ای که ظاهر می شود شما فضای استفاده شده یا همان ‘Used space’ را مشاهده خواهید کرد. اگر هاردی را با اندازه حافظه کمتر خریداری کنید آن گاه مجبور خواهید شد که برخی از فایل ها را پاک کرده یا در جای دیگری پشتیبان گیری کنید تا بتوانید ابزار clone را بر روی آن نصب کنید.
اگر هارد دیسک لپ تاپ شما خراب شده است، شما می توانید آن را با درایوی با هر اندازه ای جایگزین کنید، و سپس مجبور خواهید بود که ویندوز را مجدداً نصب کنید. اگر قصد تکثیر کردن هارد خود را دارید، نیاز به یک تبدیل USB-to-SATA هم برای این کار دارید. درایوهای مدل StarTech External Hard Drive Docking Station با اندازه ۲٫۵ inch انتخاب خوبی برای شما خواهند بود.
زمانی که هارد درایو جدید به دست شما رسید، هارد دیسک جدید خود را به لپ تاپ وصل کرده و پیچ های آن را ببندید. سپس با دنبال کردن دستورالعمل ها تکثیر را انجام دهید. با اتمام این کار، حال باید هارد دیسک قدیمی خود را خارج کنید و آن را با هارد جدید جایگزین کنید. اگر دیسک قدیمی شما خراب شده است، آن را تعویض کنید و بعد از نصب هارد جدید ویندوز را مجدداً نصب کنید.

مادربورد/ MotherBoard

-عیب یابی
مشکل موجود در یک مادربورد از سخت ترین عیب یابی های موجود در یک کامپیوتر است، زیرا نشانه های آن شبیه به دیگر مشکلات در سیستم می باشند. معمولاً اگر مشکلی در مادربورد شما وجود داشته باشد، کامپیوتر شما یا روشن نمی شود یا این که با یک صفحه نمایش خاموش مواجه خواهید شد. با توجه به این که جایگزین کردن مادربورد کاری هزینه دار است، بهتر است اول دیگر مشکلات را بررسی کنید.
با دنبال کردن توصیه های ما در زمینه عیب یابی مربوط به رم، منبع تغذیه برق، کارت گرافیک، پردازنده و مانیتور در این مقاله، می توانید این مشکلات احتمالی را بررسی کنید. اگر بررسی این موارد مشکل را برطرف نکرد، پس قطعاً مشکل از مادربورد شما می باشد.

-تعمیر
ابتدا سعی کنید قاب کیس را باز کنید و تمامی کارت های توسعه را از روی مادربورد جدا کنید (همچنین اگر کارت گرافیک نیز دارید آن را نیز جدا کنید). برای باز کردن کارت گرافیک، باید گیره های آن را باز کنید و آن را بیرون بکشید. آن گاه تمامی دستگاه های خارجی اعم از صفحه کلید، ماوس، پرینتر و مانیتور را نیز خارج کنید. آن گاه کامپیوتر خود را روشن کنید، اگر بوت انجام شد پس مشکل از یکی از کارت های توسعه یا دستگاه های خارجی شما بوده است. سپس کامپیوتر خود را خاموش کنید، سپس دستگاه های خارجی را مجدداً یکی یکی وصل کنید، تا بدانید که کدام یک از آن ها مشکل را ایجاد کرده است. سپس کارت های توسعه خود را دوباره نصب کنید و یکی یکی این کار را انجام دهید. این کارت ها را به نوبت در شیارهای آن ها قرار داده و گیره آن ها را ببندید. کامپیوتر را روشن کنید تا بدانید مشکل از کدام کارت توسعه است.
اگر بازهم نتوانید مشکل را حل کنید، پس بهتر است CMOS خود را ریست کنید. این کار تمامی تنظیمات BIOS را به حالت اول برمی گرداند پس بعد از این کار باید این تنظمیات را مجدداً پیکربندی کنید. برای این کار باید دفترچه راهنمای مادربورد خود را داشته باشید. برای این کار به دنبال دکمه مربوط به ریست بگردید و بعد از یافتن آن را فشار داده و نگه دارید. حال دکمه power کامپیوتر خود را فشار دهید. ممکن است فن ها کمی بچرخند، اما کامپیوتر شما درواقع روشن نمی شود. حال باتری CMOS را به جای خود برگردانید، یا این که دکمه ای را که فشار داده اید رها کنید.
حال کامپیوتر خود را روشن کنید، اگر مشکلی نداشت، باید تنظیمات BIOS خود را مجدداً پیکربندی کنید. اگر مشکل برطرف نشد، آنگاه باید مادربورد خود را باید عوض کنید. برای این تعویض، شما باید مدل و شماره مادربورد قدیمی خود را بدانید. این عبارت ها باید بر روی خود بورد با خط درشت نوشته باشد ولی اگر هم نباشد این اعداد را بر روی دفترچه راهنمای آن پیدا خواهید کرد. راحت ترین کار این است که به دنبال برندهای معتبر برای تعویض بگردید، اگر این انتخاب برای شما سخت است، پس پس بهتر است شماره و مدل این بورد را گوگل کنید تا در سایت سازنده آن بوردهای دیگری را پیدا کنید. شما باید نوع سوکت، مانند LGA1151 برای اینتل، نوع چیپست استفاده شده، و اندازه بورد (مانند ATX یا microATX) را یادداشت کنید. بعداً می توانید از این اطلاعات برای پیدا کردن مادربورد مناسب از یک سازنده دیگر استفاده کنید. قبل از این که مادربورد را خریداری کنید، به وب سایت سازنده آن سری بزنید تا مطمئن شوید که مدلی که انتخاب کرده اید با پردازنده شما سازگاری داشته باشد.
برای خارج کردن مادربورد باید تمامی کابل هایی را که به آن وصل کرده اید جدا کنید، بعد از انجام این کار، باید پیچ هایی را که این مادربورد را در جای خود نگه داشته است باز کنید. به خوبی به دنبال این پیچ بگردید تا چیزی را جا نیندازید. با انجام این کار، مادربورد شل و رها خواهد شد، این بورد را به سمت جلوی کیس بکشید و آن را جدا کنید. راهنمایی های مربوط به رم را دنبال کنید و CPU را نیز به آرامی از آن خارج کنید. درنهایت، مادربورد جدید خود را باز کنید و قاب پشتی آن را باز کنید، تا بدانید که چگونه و در چه جهتی نصب می شود، آن گاه آن را در مکان خود فشار دهید تا در جای خود قرار گیرد.
مادربورد جدید را به سمت عقب کیس فشار دهید تا پورت های آن از قسمت پشتی کیس خارج شود. آن را در جای خود محکم کنید. سپس رم و پردازنده را به درستی در جای خود نصب کنید و تمامی کابل های موجود در کیس را مجدداً نصب کنید، و کامپیوتر را روشن کنید تا بتوانید تنظیمات BIOS را مجدداً پیکربندی کنید.

پردازنده/ CPU

-عیب یابی
برای یک پردازنده یا CPU بعید است که به صورت کامل از کار بیفتد. زمانی که این اتفاق رخ دهد کامپیوتر شما شروع به بوق زدن می کند: وب سایت سازدنده آن را باز کنید یا دفترچه راهنمای آن را مطالعه کنید تا بدانید این کدهای صوتی به چه معنایی هستند. اگر PC شما اصلاً روشن نمی شود و هیچ صدایی هم از آن خارج نمی شود، پس احتمالاً مشکل از مادربورد است، پس قسمت تعمیر مادربورد را در صفحات قبلی مطالعه کنید. اگر قادر به پیدا کردن مشکل در مادربورد نبودید، راهنمای زیر را دنبال کنید تا با خارج کردن CPU کامپیوتر خود را روشن کنید. اگر کامپیوتر شما صدای بوق بدهد، پس احتمالاً مشکل از CPU است، اگر بوق نزند، به احتمال زیاد مادربورد شما از بین رفته است.

– تعمیر
جایگزین کردن یک CPU کار آسانی است، البته باید همان مدل از همان نوع را خریداری کنید. اگر یک مدل متفاوت را خریداری کنید، پس باید مطمئن شوید که این مادربورد با قطعات شما سازگار است. برای کسب این اطمینان وب سایت سازنده مادربورد را ملاحظه فرمایید. برای خارج کردن CPU باید ابتدا فن آن را خارج کنید. این مرحله بسته به این که شما پردازنده اینتل یا پردازنده AMD داشته باشید، با هم فرق دارد.

CPU های اینتل
برای یک پردازنده از کمپانی اینتل، از یک پیچ گوشتی استفاده کنید تا گیره های فن را در جهتی که فلش های آن نشان داده است بچرخانید. گیره ها را به سمت بالا بکشید و قسمت انتقال دهنده گرما و فن را با هم خارج کنید. اهرم روی پردازنده را به سمت بالا آزاد کنید و پردازنده را از جای خود خارج کنید. حال، با توجه به شیاری که در یکی از گوشه های مکان قرار گرفتن پردازنده وجود دارد و به شکل مثلثی قرار داده شده است تا اشتباهی نصب نکنید، پردازنده جدید خود را در آن قرار دهید. اهرم روی آن را بر روی آن ببندید. حال باید فن و فن را بر روی پردازنده نصب کنید. برای استفاده از این کار مطمئن شوید که پایه های فن شما در جهت مخالف با جهت های نشان داده شده باشد، سپس فن را بر روی پردازنده قرار دهید، گیره ها را با دقت محکم کنید.

AMD CPU
در CPU های کمپانی AMD، برای خارج کردن فن، دسته مربوط به آن را به طرف بالا بکشید. حال می توانید گیره مربوط به آن را قسمت بالای پردازنده خلاص کنید. فن خنک کننده را به آرامی بالا بکشید و سپس برای آزاد کردن گیره های پایینی فن کمی آن را تکان داده و گیره را بچرخانید. بعد از این آن را خارج کردید می توانید با آزاد کردن اهرم بر روی پردازنده، این پردازنده را خارج کنید و سپس با خرید یک پردازنده مناسب این کار را تکرار کرده و اهرم را ببندید و فن را بر روی آن قرار دهید.
پردازنده شما باید یک خنک کننده جدید داشته باشد و بر روی خود دارای یک اهرم گرمایی باشد. برای متصل کردن این، اهرم آن را بالا بکشید، گیره ها را به طرف مخالف جهت های نشان داده شده بر روی آن بچرخانید تا آزاد شود سپس فن خنک کننده را بر روی پردازنده قرار دهید. و  به دقت فن را محکم در جای خود ببندید و کار تمام است. در هر دو فن های AMD و اینتل مطمئن شوید که کابل برق فن خنک کننده به منبع برق CPU بر روی مادربورد متصل کنید. حال کامپیوتر خود را روشن کنید و BIOS خود را مجدداً پیکربندی کنید.

کابل‌های شل

– عیب یابی
کابل هایی که در درون کامپیوتر شما وجود دارند عموماً محکم نگه داشته شده اند، اما لرزش ها و استفاده های مداوم در طول زمان این کابل ها را شل می کند. اگر با مشکلات ناگهانی در کامپیوتر خود مواجه می شوید یا پی برده اید که یک دستگاه در سیستم شما فعال نشده‌است، ممکن است مشکل از یک کابل شل باشد.

-تعمیر
کامپیوتر خود را خاموش کنید و قاب کیس را از آن جدا کنید. تمامی کابل هایی را که از منبع تغذیه سرچشمه گرفته اند دنبال کنید و آن ها در سوکت های مربوط به خود قرار دهید. فشار را به اندازه ای به آن ها وارد کنید که آسیبی به قطعات شما وارد نشود. این کابل ها شامل دو کابل برای مادربورد، کابل های برق برای هارد دیسک ها و درایوهای نوری، و معمولاً یک کابل برق برای کارت گرافیک است.
سپس کابل های SATA را پیدا کنید. این کابل ها از یک طرف به مادربورد وصل می شود و از طرف دیگر به یک هارد دیسک یا یک درایو نوری متصل می شوند. مطمئن شوید که این کابل ها به صورت مناسب و کامل در جای خود فرو رفته اند. USB ها و پورت های صدای جلوی کیس بر روی مادربورد متصل می شوند، پس اطمینان حاصل کنید که این کابل ها به صورت محکم بسته شده باشند. در نهایت کابل اتصال فن ها که معمولا بر روی مادربورد یا گاهی ممکن است مستقیم به منبع تغذیه شما متصل ‌شود، را تعقیب کنید تا مطمئن شوید که در جای مناسب وصل شده اند.

نمایشگر / کارت گرافیک

-عیب یابی
اگر نمایشگر شما روشن نمی شود اما می توانید صدای روشن شدن آن بشنوید، پس شما با یکی از مزاحم ترین و بدترین مشکلات کامپیوتر مواجه هستید. بدون مشاهده صفحه نمایش قادر به دیدن هیچ پیام خطا یا هیچ گونه کمکی نخواهید بود. ممکن است مشکل از مانیتور (نمایشگر) یا PC شما باشد.
بررسی کنید که مانیتور شما به منبع برق متصل باشد، اگر متصل نبود، جای پریز آن را عوض کنید. زمانی که مانیتور روشن می شود سعی کنید آن را به یک PC دیگر، مثلاً کامپیوتر دوستتان، وصل کنید. اگر آن جا هم کار نکرد یک کابل مانیتور دیگر را امتحان کنید. اگر بازهم کار نکرد، شما نیاز به یک مانیتور جدید دارید. اگر مانیتور و کابل شما درست کار کردند، مشکل از PC شما خواهد بود.

-تعمیر
یک اتصال شل در درون کیس کامپیوتر شما می تواند مشکلاتی را برای آن ایجاد کند. در حالی که کیس را باز کرده اید، به آرامی کارت گرافیک را به سمت پایین فشار دهید (اگر کارت گرافیک دارید)، و این کار را برای تمامی کارت های توسعه تکرار کنید. اطمینان حاصل کنید که شما دارای یک جفت بلندگو یا هدفون باشید و آن را به PC خود وصل کنید تا در صورتی که کامپیوتر روشن شد صدای آن را بشنوید. اگر مانیتور روشن شد به صدای بالا آمدن ویندوز گوش فرادهید. اگر این صدا را شنیدید پس مشکل شما از گرافیک است. این مشکل می تواند مربوط به کارت گرافیک یا خروجی گرافیک بر روی مادربورد باشد.
اولین کاری که می توانید انجام دهید این است که یک خروجی مشابه را بر روی کامپیوتر خود امتحان کنید، مثلاً یکی از خروجی های VGA یا HDMI را تست کنید. اگر مانیتور شما تنها دارای یک ورودی از نوع DVI است، پس با چند پوند هزینه کردن یک تبدیل HDMI-to-DVI خریداری کنید. همچنین می توانید کامپیوتر خود را به وسیله پورت HDMI به یک LCD وصل کنید. اگر نتیجه بخش بود، کار شما تمام است.
اگر نتیجه نگرفتید آنگاه انتخاب های بعدی بستگی به PC شما خواهد داشت. اگر شما دارای یک کارت گرافیک هستید اما مادربورد شما دارای خروجی های ویدئویی است، می توانید کارت گرافیک را خارج کنید. بغل قاب کیس را باز کنید. گیره های کارت گرافیک را آزاد کرده و آن را از جای آن بیرون بکشید. هر گونه کابل برقی را که به کارت گرافیک وصل شده است خارج کنید (این کابل ها نیز دارای یک گیره هستند که برای باز کردن آن ها باید آن ها را ابتدا فشار دهید و سپس بکشید). حال مانیتور خود را به یکی از خروجی های مادربورد خود وصل کنید و PC را روشن کنید. اگر تصویری را مشاهده کردید پس مشکل از کارت گرافیک شما بوده است. شما می توانید همین مدل از کارت گرافیک را مجدداً خریداری کنید (این مدل بر روی خود کارت نوشته شده است)، یا اینکه می توانید گزینه سریعتر و پیشرفته تری را انتخاب کنید.
اگر شما کارت گرافیک بر روی سیستم خود ندارید، می توانید یک کارت را بر روی آن امتحان کنید. یک کارت ساده و ابتدایی خیلی ارزان است، کارت گرافیک مدل XFX HD 5450 هزینه ای برابر با ۲۳ پوند دارد. بعد از خرید این کارت بغل قاب کیس را باز کنید و کارت گرافیک جدید را در شیار PCI-E x16 نصب کنید. برای این کار باید گیره های کارت گرافیک را آزاد کرده و ورق آهنی پشت کیس در مقابل خروجی این کارت را از کیس جدا کنید. این کارت را محکم فشار دهید تا به خوبی در جای خود قرار گیرد. این کار گرافیک نیازی به برق اضافی ندارد پس نیازی به وصل کردن کابلی به آن نیست. حال مانیتور را به خروجی کارت گرافیک جدید وصل کنید و PC را روشن کنید. اگر بازهم کار نکرد، باید سیستم را در اختیار یک متخصص قرار دهید تا آن را بررسی کند، زیرا ممکن است مشکل از مادربورد، منبع تغذیه، پردازنده و یا رم شما باشد.

تنظیمات معیوب در BIOS

-عیب یابی
اگر کامپیوتر شما نمی تواند هارد دیسک مناسب را برای بوت کردن پیدا کند، این کار را با صدا انجام می دهد یا این که خطای ‘checksum error’ را به شما نشان می دهد، ممکن است BIOS شما به خوبی تنظیم نشده باشد. این مسئله مخصوصاً در زمانی اتفاق می‌افتد که باتری مادربورد شما به تازگی خراب یا تعویض شده باشد.

-تعمیر
کامپیوتر خود را restart کنید و وارد قسمت BIOS شوید. دفترچه راهنمای مادربورد نحوه وارد شدن به این قسمت را به شما می گوید اما معمولاً رایج ترین دکمه همان Delete، F2 و F10 هستند. هر BIOS نسبت به بقیه دارای یک چینش و ظاهر متفاوت است و BIOS های مدرن دارای یک رابط گرافیکی هستند که شما می توانید آن را توسط یک ماوس کنترل کنید. با این حال، اکثر آن ها برای تنظیمات نام های یکسانی را دارند، پس شما می توانید توصیه های مارا دنبال کنید، اما بهتر است برای گرفتن راهنمایی های دقیق تر به دفترچه راهنمای مادربورد خود مراجعه کنید.
ابتدا اولویت بندی درایو بوت خود را انتخاب کنید، که معمولاً در منوی Boot قرار داده شده است. این کار، بوت کردن دستگاه شما را به ترتیب از اولین، دومین، و غیره را مرتب می کند. معمولاً ما شاهد دستگاه های جداشدنی (به عبارت دیگر درایوهای USB) در اولین سطر این لیست هستیم، بعد از آن درایوهای نوری قرار دارند و سپس هارد دیسک اصلی شما قرار گرفته است. شما می توانید با استفاده از جهت ها روی صفحه کلید خود این گزینه ها را جابه جا کنید و با enter یکی را انتخاب کنید.
مطمئن شوید که در این جا هارد دیسک اصلی شما به عنوان اولین هارد دیسک شما در لیست قرار گرفته است، که به احتمال در سومین مکان این لیست قرار دارد. هارد دیسک ها به تفکیک سازنده و مدل آن ها در تنظیمات BIOS ظاهر می شوند.
برخی از BIOS ها همه هارد دیسک ها را در این لیست قرار نمی دهند و دارای یک منوی ثانویه اولویت بندی به نام Secondary Hard Disk Priority هستند. در این منو شما باید هارد دیسک اصلی خود را به عنوان اولین گزینه انتخاب کنید. خواهید دید که ترتیب در منوی Boot Device Priority به درستی نشان داده شده است. اگر پی بردید که در حین بوت شدن، ویندوز ناقص شده است، ممکن است به این دلیل باشد که کابل های SATA به خوبی پیکربندی نشده اند. به منوی اصلی بروید و منوی Storage Configuration را پیدا کنید. اگر گزینه ای برای پیکربندی کردن پورت های SATA تحت عنوان IDE مشاهده کردید این گزینه را به AHCI تغییر دهید.
شاید مجبور به ریست کردن تنظیمات RAM خود باشید. به دنبال تنظیمات XMP بگردید. این گزینه را انتخاب کنید و اولین پروفایل را انتخاب کنید. این کار رم شما را به گونه ای تنظیم می کند که با بالاترین سرعت ممکن عمل کند. درنهایت، اگر صدای کامپیوتر شما خیلی زیاد است، ممکن است مشکل از مدیریت قدرت فن باشد. به منوی Power بروید و گزینه Hardware Monitor را پیدا کنید. در این جا باید برخی از گزینه های مربوط به Fan Control را مشاهده کنید. با فعال کردن این گزینه ها قادر به انتخاب یک پروفایل خواهید بود. به پایین ترین حالت صدا یعنی Silent رفته و آن را برگزینید. حال PC شما به صورت خودکار سرعت فن را براساس میزان دمای قطعات داخلی کنترل می کند، و همه چیز را خنک و بی صدا نگه می دارد. حال Exit را بزنید و گزینه Save changes را بزنید.

تعمیر گوشی اپل

یکی از اشکالات مشاهده شده در گوشی‌های اپل، مشکل صدای این دستگاه‌ها است که البته چندان هم رایج و متداول نیست. در صورت بروز این اشکال، کاربر در حین تماس، قادر به شنیدن صدای مخاطب خود نخواهد بود و بدین ترتیب، دستگاه در برقراری ارتباط، ناموفق عمل خواهد کرد. خوشبختانه مشکل صدای گوشی اپل در قیاس با سایر اشکالات مرتبط با این دستگاه، چندان جدی نیست و در غالب موارد با اندک دستکاری و تعمیرات سخت‌افزاری یا نرم افزاری مرتفع می‌گردد. البته به شرط آنکه در تعمیر خرابی، تأخیری صورت نگیرد. به ویژه اگر اشکال پیش آمده به دلیل نفود آب یا مایعات باشد.

در این مقاله برآنیم تا با درنظر داشتن این اشکال، برخی راهکارهای موجود جهت رفع آن را با شما کاربران گرامی به اشتراک بگذاریم. پیش از پرداختن به راهکارهای مذکور، باید به این نکته توجه داشت که موارد ذکر شده در این داکیومنت مرتبط با گوشی iPhone 6 و iPhone 6 Plus است. بنابراین در صورتی که دستگاه شما مدلی غیر از این دو باشد، ممکن است توضیحات داده شده مناسبتی با گوشی اپل شما نداشته باشند.

تعمیر مشکل صدای گوشی اپل

خوشبختانه مشکل صدای گوشی اپل اختلالی به عملکرد دستگاه –از نطر امکان برقراری تماس- وارد نمی‌کند. به عبارتی دیگر علی‌رغم وجود چنین اشکالی در دستگاه، کاربران قادر خواهند بود تا تماس‌ها را به درستی و همانند قبل دریافت کنند. اما مشکلی که در این میان وجود خواهد داشت آن است که در این هنگام هیچ صدایی از طرف مخاطب برای کاربر به گوش نمی‌رسد یا اینکه صدای شنیده شده بسیار پایین خواهد بود. (حتی زمانی که ولوم صدا تا حد ممکن بالا باشد). توصیه می‌شود در صورت مواجهه با چنین اشکالی از راهکارهای ارائه شده در بخش زیر جهت تعمیر مشکل صدای گوشی اپل بهره ببرید. در صورت استفاده از این روش‌ها و تداوم اشکال پیش آمده می‌توانید به مرکز تعمیر گوشی اپل مراجعه کرده و سرویس‌های تخصصی مورد نیاز را دریافت نمایید.

دکمه ولوم صدا:

روش پیشنهادی نخست آن است که دکمه ولوم بالای صدا را فشار دهید و در زمانی که پیامی مربوط به صدا روی صفحه نمایش پدیدار می شود، دقت کنید که صدا روی حالت هدفون نباشد.

تمیزی هدفون:

مطمئن گردید که در پورت هدفون گوشی شما چیزی وارد شده نشده است. برای تست این موضوع می‌توانید یک هدفون را به گوشی موبایلتان متصل و سپس اتصال آن را قطع کنید و دوباره امتحان کنید.

کاور نبودن گوشی:

از کاور نشدن اسپیکر و هدفون گوشی‌تان مطمئن گردید. چرا که ممکن است این دو بخش از دستگاه، به دلیل انباشت گرد و غبار، محافظ صفحه نمایش، قاب گوشی و مواردی از این دست کاور گردند. برای اطمینان از تمیز بودن میکروفون گوشی اپل خود، از یک قلم مو استفاده کنید و گردوغبار انباشته شده در آن را پاک نمایید. در ارتباط با اسپیکر نیز می‌توانید ضربه آرامی به این بخش از دستگاه وارد نمایید تا اگر چیزی راه آن را مسدود کرده است خارج شود.

قطع کردن اتصال بلوتوث:

از قطع بودن اتصال بلوتوث گوشی‌تان مطمئن گردید. به علاوه از این مسئله نیز مطمئن گردید که گوشی‌تان از طریق بلوتوث به ماشین یا دیگر وسایل صوتی متصل نباشد. اگر قبلا از طریق بلوتوث به یک دستگاه صوتی متصل شده اید، گوشی موبایلتان را یک بار دیگر به آن متصل کنید و سپس اتصال را قطع کنید. سپس امتحان کنید و ببینید در این دو حالت صدای اسپیکر تفاوتی کرده است یا خیر.

لغو کردن حالت اختلال صدا یا همان (Noise Cancelation):

غیرفعال کردن حالت (Noise Cancelation) نیز گاه در رفع مشکل صدای گوشی اپل موثر بوده است. برای غیرفعال کردن این بخش کافی است تابنابراین به پس از ورود به تنظیمات گوشی، به بخش General رفته، وارد Accessibility شوید و گزینه Noise Cancelation را غیر فعال کنید.

تعمیر سخت افزاری:

در صورتی که مشکل صدای گوشی اپل با این روش‌ها حل نشد، احتمالاً اسپیکر گوشی موبایلتان به دلیل آسیب، نیازمند تعمیرات سخت افزاری است. برای بررسی دستگاه و اطمینان از این موضوع می‌توانید به مرکز تعمیر گوشی اپل مراجعه کرده و دستگاه خود را به کارشناسان بسپارید.

حالت اسپیکر:

برای اطمینان از عدم خرابی اسپیکر، گوشی خود را در حین تماس، بر روی حالت اسپیکر قرار دهید و ببینید که مشکل رفع می شود یا خیر.

ری‌استارت گوشی:

در صورت استفاده از یکی از روش‌های درج شده در این بخش جهت رفع مشکل صدای گوشی اپل، دکمه قفل و هوم گوشی موبایلتان را برای 10 ثانیه بگیرید و نگه دارید تا گوشی ری‌استارت شود.

دوربین مداربسته دام

دوربین های مداربسته دام یا گنبدی، بیشترین استفاده را در نظارت و امنیت فضاهای بسته دارد.نام این دوربین ها از شکل نیم دایره ی پایه ای که دوربین روی آن قرار می گیرد، گرفته شده است این نوع پایه ها و شکل ظاهری برای جلب توجه کمتر دوربین به کار می رود. البته هنگام نصب دوربین مداربسته دام این پوشش ها دوربین را مخفی نمی کنند. پایه های نیم دایره ای شکل، زاویه دید دوربین را مخفی می کنند؛ از این رو سارقان نمی توانند زاویه مناسب برای دور ماندن از دید دوربین را تشخیص دهند.
اکثر این دوربین‌ ها لنزهایی wide با فاصله کانونی کوچک (۳،۶ یا ۴ میلیمتر) دارند. قسمت هایی از دوربین مداربسته که امکان چرخش، گردش و زوم سریع را فراهم می کند، “اسپید دام” نامیده می شوند.
دوربین های مداربسته دام امکان حرکت دوربین را برای اپراتور فراهم می آورد. برخی از این دوربین ها نیز قابلیت زوم و چرخش خودکار را در فاصله های زمانی مشخصی دارند. این دوربین ها می توانند فضایی بیشتری را تحت پوشش قرار داده و حتی در نور کم نیز کار می کنند.

 ​

دوربین مداربسته بولت

دوربین های مدار بسته بولت دارای شکلی استوانه ای و مخروطی هستند که شکلی مشابه با گلوله تفنگ دارند. این دوربین ها برای مشاهده فاصله های  طولانی استفاده می شوند. این دوربین ها معمولا تنظیمات گردش، چرخش و زوم را ندارند و برای ضبط تصاویر از یک مکان ثابت و منطقه خاص کاربرد دارند.
دوربین مداربسته بولت قابلیت نصب بر روی دیوار و سقف را دارند و هم برای مکان بسته و هم برای فضای باز کاربرد دارند. دوربین های مداربسته بولت اگر در پوششی محافظ قرار بگیرند، ضد آب می شوند. این پوشش، دوربین را از گردوغبار، بارش برف و باران، تگرگ و دیگر عناصر تخریب کننده محافظت میکند .

​
  

این نوع از دوربین‌ ها قابلیت دید در شب (بااستفاده از مادون قرمز) دارند و می‌توانند در شرایط نوری بسیار تاریک به راحتی تصویربرداری کنند.

دوربین مداربسته C-Mount

دوربین مداربسته C-Mount امکان تعویض و جابجایی لنز را دارد. این قابلیت باعث می شود که این دوربین ها کاربری های متفاوتی داشته باشند. لنزهای استاندارد دوربین مداربسته می توانند فاصله ۳۵ تا ۴۰ فوتی را پوشش دهند. دوربین های مداربسته C-Mount امکان استفاده از لنزهای خاص را دارند که امکان پوشش دهی مسافت های بیشتر از ۴۰ فوت را نیز فراهم می آورند.

دوربین مداربسته روز وشب

این نوع از دوربین ها در محیط های معمولی و همچنین کم نور، کارکرد بهتری دارند. این دوربین ها از نور مادون قرمز استفاده نمی کنند ولی در شرایط مختلف نور و تاریکی تصاویر با کیفیتی ثبت می کنند. دوربین های روز و شب برای نظارت بر امنیت فضاهای باز مناسب هستند. در مکان هایی که دوربین های مادون قرمز عملکرد خوبی نداشته باشند، از دوربین های روز و شب استفاده میکنند. این دوربین ها در مقابل تابش مستقیم نور خورشید مقاوم اند و به صورت ۲۴ ساعته و ۷ روز هفته کاربرد دارند.

​

دوربین مداربسته دید در شب یا فرو سرخ

دوربین های دید در شب از LED مادون قرمز استفاده می کنند و مناسب فضاهای باز و کم نور هستند. با به کارگیری دوربین‌ های دید در شب می‌ توان در تاریکی شب، یک شخص را از فاصله ۱۸۳ متری ببینیم. تکنولوژی به کار رفته در این دوربین ها به دو روش کار میکنند:
۱ – آشکارسازی تصویر: در قسمت پایینی طیف نوری مادون قرمز نور کمی وجود دارد که جمع شده و طوری تقویت می‌ شود که ما بتوانیم آن را ببینیم.
۲ – تصویربرداری حرارتی: در این حالت طیف نوری مادون قرمز در قسمت بالایی جمع شده و طیف به صورت نور منعکس نشده بلکه به صورت گرما منتشر می‌ شود. اجسام گرم این نور را به اجسام سردتر مثل میز یا یک ساختمان متصاعد می‌ کنند.

​

دوربین مداربسته شبکه ای و IP

این دوربین ها هم ازنوع بی سیم و هم از نوع با سیم وجود دارد. نوع اینترنتی آن ها تصاویر را از طریق اینترنت و پهنای باند انتقال می دهند.
نصب دوربین مداربسته  IP آسان تر از دوربین های آنالوگ است، زیرا نیاز به کابل کشی جداگانه وتقویت منبع تغذیه ندارند و تصاویر را در مسافت های طولانی انتقال می دهند.

​

دوربین مداربسته بی سیم

همه دوربین های بی سیم از تکنولوژی IP استفاده نمی کنند. این نوع از دوربین ها می توانند تکنولوژی های بی سیم و جایگزین دیگر را نیز به کارگیرند. صرف نظر از نوع انتقال تصاویر، مزیت اصلی این دوربین ها انعطاف پذیربودن آن در نصب است.

دوربین مداربسته با کیفیت HD

این دوربین ها برای مکان های حساس مثل بانک ها کاربرد دارند. این دوربین ها از قابلیت زوم کردن روی تصاویر با وضوح بسیار بالا را دارا هستند.

​

دوربین مداربسته گردان یا PTZ

​

این دوربین ها شبیه دوربین های اسپید دام هستند و دارای قابلیت گردش در جهت های مختلف و زوم کردن در یک زاویه خاص را دارند. همچنین این دوربین ها دارای یک بدنه دام شکل و یک پایه با توجه به شرایط نصب هستند. یکی از قابلیت های مهم دوربین های مداربسته گردان امکان تعریف کردن تعداد مشخصی preset برای دوربین است. این پریست ها به شما این امکان را می دهد که دوربین را طوری تنظیم کنید که به صورت برنامه ریزی و زمان بندی شده، محل هایی مشخص را به ما نمایش دهد.

تعمیر لپ تاپ

نه تنها لپ تاپ بلکه دیگر لوازم الکترونیکی نیز همین شرایط تاسف آور را دارند و باعث ایجاد کوهی از زباله الکترونیکی می شود.رفع برخی از مشکلاتی که برای لپ تاپ پیش می آید ، خیلی ساده تر از تصورات شماست . در این مقاله سعی شده تا راهنمایی ساده برای رفع برخی مشکلات لپ تاپ به شما داده شود.
یکسری از عیوب لپ تاپ غیرقابل رفع می باشد. قطعات حساسی در لپ تاپ شامل مادربرد و قطعاتی که روی مادربرد قرار می گیرد( کارت گرافیک(GPU) ، پردازنده مرکزی(CPU) ) در صورت خرابی ، تعمیر آن مشکل و یا گران می باشد.

سیستم عامل

علایم :

اگر صدای لپ تاپ نرمال است، هارد دیسک به نظر درست کار می کند و صفحه نمایش روشن می شود، احتمالا مشکل از سیستم عامل می باشد.
وارد حالت Safe Mode شوید و سعی کنید مشکل را از آنجا حل کنید.شاید مشکل از معیوب بودن درایور و یا رجیستر باشد که بهتر است به جای صرف ساعت ها برای تعمیر سیستم عامل ، سیستم عامل را دوباره نصب کنید. می توانید از اطلاعات و داده ها با Linux Live CD/USB بکآپ (Backup) بگیرید.

درایو هارد دیسک

هارد دیسک محل قرارگیری سیستم عامل و جایی است که تمام داده های شما ذخیره می شود.
علایم :

• گاهی اوقات خرابی هارد شامل علایم زیر می باشد:
• کارایی ضعیف / سرعت کم
• BSODs
• خرابی داده
• خرابی سکتور ( بد سکتوری )
• صداهای عجیب

زمانیکه متوجه برخی از این علایم شدید ، از داده خود قبل از اینکه دیر شود، بکآپ بگیرید . از نشانه های واضحی که خرابی هارد را به همراه دارد این است که صفحه نمایش روشن می شود، چراغ نمایشگر چشمک می زند اما اتفاق دیگری نمی افتد . پیغام خطایی که ممکن است نمایش داده شود که برخی خطوط بوت از بین رفته است.
لپ تاپ کاملا از کار افتاده باشد-نه صدایی و نه چراغی- و شارژر را هم چک کرده اید ، مشکل از مادربرد و یا قطعی از مادربرد می باشد.
اگر مشکل از خرابی HDD و یا SSD باشد، می توانید با جایگزین کردن یک هارد دیگر مشکل را رفع کنید. هارد قدیمی را بردارید و هارد جدید را قرار دهید.

باتری CMOS

باتری CMOS امکان ذخیره سازی تنظیمات بایوس زمانیکه کامپیوتر را خاموش می کنید، فراهم می کند.
علایم:
در اغلب مواقع سیستم بوت می شود و همه چیز به نظر نرمال می آید، به جز برخی مشکلات کوچک :

• ساعت و تاریخ سیستم به طور مدام ریست می شود.
• درایورها از کار می افتند.
• گاهی اوقات ، سیستم بوت نمی شود یا به سادگی خاموش می شود.
• خطاهای مربوط به CMOS هنگام بوت شدن نشان داده می شود.
• مشکلات عجیب و غریب سخت افزاری

هرکدام از این مشکلات می تواند دلایل متعددی داشته باشد، اما اگر تعداد کمی از آنها همزمان با هم باشند، مطمئن باشید که علت خرابی آن باتری CMOS است.

دسترسی به باتری CMOS نباید زیاد سخت باشد. اغلب موارد می توانید از طریق پشت لپ تاپ به آن دسترسی داشته باشید. تعویض باتری CMOS به راحتی تعویض HDD و یا رم نیست.

RAM

رم حافظه ی موقت کامپیوتر شما محسوب می شود. اطلاعاتی که هنگام راه اندازی سیستم لازم است را در خود ذخیره می کند.
علایم :

• سیستم بوت نمی شود و بوق می زند.
• نمایش صفحه ی BSODs در هنگام نصب ویندوز
• نمایش BSODs در حین عملیات عادی

از برنامه های تست رم مثل Memtest86 برای چک کردن خطاها استفاده کنید. اگر خوش شانس باشید ، رم به درستی در جای خود قرار نگرفته باشد، پشت لپ تاپ را باز کنید و رم را دوباره جا بزنید.
اگر با این کار مشکل برطرف نشد و فقط یک رم دارید، آن را در اسلات دیگری جا بزنید و امتحان کنید. اگر دوتا رم دارید، سعی کنید تا سیستم را با یک رم بوت کنید و یا جای رم ها را عوض کنید.
اگر هیچ کدام از این روش ها کار نکرد یک ماژول رم را برای تست نهایی امتجان کنید.

صفحه نمایش

علایم : 
عیب آشکار صفحه نمایش ، روشن نشدن صفحه نمایش است. در این شرایط لپ تاپ را به یک مانیتور خارجی وصل کنید. اگر همه چیز به درستی کار کند، مشکل از صفحه نمایش می باشد و باید صفحه نمایش را تعویض کنید. تعویض صفحه نمایش کار ساده ای نیست ، اما می توان بدون لوازم و مهارت های خاص این کار را انجام داد.1

تعمیر کارتیج پرینتر

با شروع کار پرینتر، درام نیز شروع به کار می کند و تونر را در جای اصلی خود روی برگه نقش می بندد. درام از جنس سلنیوم و مواد حساس به نور پوشیده شده است. این مواد هادی الکتریسیته هستند. این مواد رسانا با ایجاد الکتریسیته ساکن در درام و با تابیدن نور لیزر بر روی درام، تونر را با توجه به فرمانی که توسط نور لیزر ارسال می‌شود، بر روی کاغذ ترسیم می کند.

چگونگی تمیز کردن درام پرینتر hp

آموزش تمیز کردن درام پرینتر hp به شما یاد می دهد که درام پرینتر خود را به خوبی تمیز کرده و کیفیت چاپ را برگردانید. باید بدانید که درام نقش بسزایی در تصویر سازی و کیفیت تصویر دارد، لذا همواره باید تمیز باشد.

برای تمیز کردن درام باید دستگاه را از برق بکشید، قاب جلوی پرینتر را باز کنید و درام را از کشوی درام بیرون بکشید. احتمالا دستگاه شما یک دسته سبز در واحد دارم دارد. با کشیدن این دسته درام به طور کامل از دستگاه خارج می شود. توصیه تعمیرکاران و تکنسین های واحد تعمیرات پرینتر این است که درام را در جایی مسطح و تمیز روی کاغذ قرار دهید. تا پراکندگی تونر موجب آلودگی هوا نشود.

در آموزش تمیز کردن درام پرینتر hp اینگونه آمده است که برای تمیز کردن درام از دستمال پارچه ای خشک استفاده کنید و به هیچ وجه از موادی نظیر الکل صنعتی، تینر، بنزین و … استفاده کنید. البته می توانید سطح درام را با یک سوپاپ نیز تمیز کنید. توجه کنید که هرگز درام را نشویید و آن را با اشیا نوک تیز تمیز نکنید. فراموش نکنید که سطح درام به نور حساس است و هرگز نباید در مقابل تابش نور قرار بگیرد. همچنین درام در برابر ضربه حساس است، پس آن را با احتیاط حمل و جابه جا کنید. از برخورد دست با درام هم باید خودداری شود.

چگونه کیفیت درام را تشخیص دهیم؟

درامی که کیفیت خود را از دست داده باشد، تصویری کدر و محو ارائه می دهد. در حالی که درام سالم و درامی که تعویض شده باشد، تصویری شفاف و کاملا واضح ارائه می دهد که رنگ ها در آن به خوبی نشان داده می شوند. اگر تونر بر روی فوم رولر کارتریج قرار بگیرد، باعث سیاهی در تصویر می شود و باید با استفاده از دستمال خشک آنها را تمیز کنید. در آموزش تمیز کردن درام پرینتر hp اینگونه آمده است که برای تمیز کردن درام حتما لازم نیست که درام را از کارتریج خارج کنید، می توانید آن را در حالی که در داخل کارتریج است به کمک دستمال خشک تمیز کنید.

زمان تعویض درام پرینتر hp

تشخیص زمان تعویض دارم با توجه به هشدارهایی که دستگاه به کاربر می دهد، بسیار ساده است. با این وجود هر کاربر می تواند با دقت در کیفیت سند چاپی خود، به این نتیجه برسد که باید درام پرینتر خود را تعویض یا تمیز کند. توجه داشته باشید که اگر کیفیت چاپ در پرینتر اچ پی شروع به پایین آمدن کرد و اگر رنگ جوهر پرینتر شروع به محو شدن کرد یا خطوطی در پرینت مشخص شد، باید برای تعویض درام کارتریج پرینتر اچ پی وارد عمل شوید.

آیا شماهم در هنگام وصل شدن به اینترنت از طریق مودم ADSL یا وایرلس خود، با مشکل مواجه هستید؟! برای برطرف کردن این مشکل، یک راه پیش رو دارید و آن هم، فهمیدن زبان تعمیر مودم یا عیب یابی Router است. با آی‌‌تی‌رسان همراه باشید، چراکه در این مقاله قصد داریم تا شما را با نحوه‌ی عیب یابی router تان بیشتر آشنا سازیم!

​

1- مودم‌ خود را مجددا راه‌اندازی یا Reboot نمایید.

آیا در هنگام ایجاد مشکل در اتصال به‌ اینترنت، تلاش کردید تا مودم خود را مجددا راه‌اندازی نمایید؟! اگر پاسخ شما “بله” هم است، بهتر است یک‌بار دیگر مجددا مودم ADSL یا وای-فای خود را راه‌اندازی نمایید. این عمل، باعث خواهد شد تا خیلی از مشکلات شبکه برطرف بشود. حتی اگر وب‌سایت‌ها کامل لود نمی‌شوند، سرعت اتصال به اینترنت آهسته به‌نظر می‌رسد و مودم به‌طور مداوم، قطع و وصل می‌شود!

بسیاری این عمل را مسخره می‌پندارند اما بسیاری از روترها برای رفع مشکل‌شان در اتصال به اینترنت، نیاز به راه‌اندازی مجدد یا Reboot دارند. فرآیند راه‌اندازی مجدد برروی بسیاری از روترها ساده است؛ برای این‌کار، کافی است کابل برق روتر خود را از  پریز بکشید و چند ثانیه منتظر بمانید. سپس، دوباره آن را به پریز برق متصل نمایید. برخی از روترها، دارای دکمه Power می‌باشند که می‌توانید با استفاده از این دکمه، عمل Reboot را انجام دهید.

اگر اکثرا برای اتصال به اینترنت نیاز دارید تا عمل Reboot را انجام دهید، این ممکن است به دلیل مشکلات فریمور روتر شما باشد. بهتر است آن را با یک فریمور دیگر جایگزین نمایید چراکه احتمالا مشکل شما برطرف خواهد شد.

ممکن است مودم شما بیش از حد، داغ شده باشد!

مانند هر دستگاه الکترونیکی دیگر، روتر نیز می‎‌تواند در اثر فعالیت مداوم طولانی، گرم شود. این گرما در طول زمان، می‌تواند زمینه صدمه دیدن روتر یا ناپایدار کردن آن را فراهم نماید. دمای مودم را پس از چند ساعت، چک کنید تا ببینید که روتر چه‎‌قدر داغ شده است. اگر گرمایی مودم بیش از حد می‌باشد، می‌توانید با گرفتن جریان هوای سرد برروی آن، روتر خود را خنک نمایید. همچنین توصیه می‌کنیم که مودم یا روتر خود را در مکان گرم نگذارید؛ این عامل، باعث آسیب دیدن روتر شما خواهد شد!

این رو هم بخون:

آموزش خرید بسته‌های اینترنت ارزان‌قیمت همراه اول و ایرانسل

۱۳۹۸/۰۵/۲۴

​
اطمینان پیدا کنید که مشکل، مربوط به کابل‌های مودم نباشد.

این مورد ممکن است بیش از حد مسخره و ساده به‌نظر برسد اما گاهی اوقات فراموش می‌‎کنیم که سخت‌ترین مشکلات، راه‌های بسیار ساده‌ای دارند! ممکن است کابل‌ها در اثر بی‌دقتی از مودم جدا شده یا آسیب دیده باشند. شما می‌بایست تمام کابل‌ها را پیش از انجام دادن مراحل بعدی، چک کنید.

مطمئن شوید که مودم وای-‌فای شما در جای مناسبی، قرار گرفته است!

اگر با سیگنال‌های شبکه وای-فای خود مشکل دارید، بهتر است که روتر را جابه‌جا نمایید. بعضی از اشیاء فلزی و دستگاه‌هایی مانند مایکروویو و تلفن‌های بی‌سیم، باعث تداخل می‌‎شوند.

همچنین اطمینان پیدا کنید که آنتن روتر شما در حالت عمودی قرار دارد. قرارگیری آنتن به صورت عمودی، باعث خواهد شد تا منطقه تحت پوشش روتر افزایش یابد.

​

روتر یا مودم‌تان را به تنظیمات پیش‌فرض کارخانه، بازگردانید!

در آخر اگر بازهم مشکل شما پابرجا بود، بهتر است روتر یا مودم‌تان را به تنظیمات پیش‌فرض کارخانه بازگردانید. این، در اکثر مواقع کارساز نیست اما ارزش یک‌بار امتحان کردن را دارد. این امکان وجود دارد که شما به‌صورت ناخواسته، برخی از تنظیمات خاص را تغییر داده باشید!

به‌یاد داشته باشید که با ریست کردن مودم به تنظیمات پیش‌فرض کارخانه، شما نیاز دارید تا مودم‌تان را مجددا پیکربندی یا تنظیم نمایید. در برخی از مدل‌ها، فرو کردن یک جسم نوک‌تیز مانند سوزن در سوراخ ریز پشت مودم، باعث می‌شود تا مودم به تنظیمات کارخانه بازگردد. اگر هم‌چنان مشکل شما پابرجا بود، می‌توانید در بخش نظرات مشکل خود را بپرسید تا بهترین پاسخ را دریافت نمایید.

در مقاله بعدی، نحوه‌ی تنظیم و پیکربندی مودم‌های ADSL و وایرلس را مفصلا و برای هرمدل جداگانه توضیح خواهیم داد.